Terug in het land der mogelijkheden

Leestijd: 30-35 minuten
Zie mijn website voor het orgineel inclusief foto's:
http://illonahartman.weebly.com/home/lifestyle-15


*KRAAK* daar komt Illona eindelijk na zo’n drie maanden onder haar Ohio University steen vandaan. Hoi allemaal, het spijt me dat ik zo lang niets heb laten horen. Mijn goede voornemen om twee keer per maand een Engelse en Nederlandse blog te schrijven is zodoende ook ver te zoeken, oepsie. Laten we het er maar op houden dat ik mezelf nog wel eens overschat en ik mijn schoolvakken in combinatie met 20 uur trainen per week maar al te graag onderschat, haha. Helaas is mijn Engelse blog over verschillende feestdagen ook nog even uitgesteld tot waarschijnlijk de volgende kerst. Gelukkig bestaat er nog social media om te zien wat voor gaafs ik hier allemaal meemaak aan de andere kant van deze grote oceaan. Ook heb ik mijn instagram acount eindelijk weten te koppelen aan mijn blog (zie het menu aan de rechterkant). Desalniettemin hoop ik dit semester - wat nog maar wel geteld twee weken kent (whaa my grades are not ready for that!) - naast deze blog over voornamelijk de periode voor ‘‘Springbreak’’ ook nog een tweede blog te schrijven voordat ik begin mei op huis aankom. [blog geschreven op 16 april, inmiddels al mei]
Om dat voor elkaar te krijgen wil ik de ‘oneindige’ maandelijkse wist je datjes voor mijn volgende blogs verminderen naar de beste 15-20. Daarnaast zal ik jullie op de hoogte brengen van de drie belangrijkste of grappigste gebeurtenissen van die maand en natuurlijk één of twee inspirerende quotes en een ‘‘word of the month’’ die ik die maand ergens heb opgepikt. Niet veel nieuwe componenten dus, slechts wat compacter. Vandaar dat dit – hopelijk – één van de laatste lange 25 minuten blogs wordt haha. Op naar de 15 minuten leestijd, perfect voor in de trein naar je studentenstad of werk! We zullen zien hoe het gaat, niks is blijkbaar onmogelijk:

‘’That’s why I rather think of impossible as two words. I’m possible’’ – Dr. Greenfield.

Tevens, bovenstaande, introducerende quote is van een professor die afgelopen november - voordat ik mijn verassingstrip naar Nederland aflegde - naar Ohio University kwam. Hij gaf destijds een erg inspirerende speech aan alle ‘‘student athletes’’ in het basketbal stadion over ‘‘Confronting Ourselves: Promoting Diversity, Cultural Competence, and Inclusive Excellence’’. Heel gaaf en zeker ‘‘inspirational’’ door zijn vele quotes en ervaringen als psychologie docent. Zo kom ik onder andere aan de inspiratie voor nieuwe blogs, door de ‘‘opportunities’’ gegeven door mijn Amerikaanse universiteit. Hier kan je meer over hem lezen, namelijk op zijn eigen website met onder andere zijn “speaking topics”. Zeer aan te raden: http://derekgreenfield.com/

Maar goed, ik ben dus weer terug in het fijne Amerika: ‘‘The Country of All Possibilities.’’ Voor nu stap ik weer even uit mijn ‘‘American Bubble’’ en neem ik jullie terug naar de kerstvakantie, het begin van het lente seizoen voor hockey en mijn eerste ervaringen met mijn Amerikaanse “fraternity” Theta Tau. Dit alles beginnend met het woord van de maanden januari, februari en maart, haha:

“Acquaintances” – Bekenden

Dit woord kwam ik laatste weer tegen in een boek over de invloed van positieve energie, die ik tijdens de voorjaarsvakantie in Florida gelezen had. Daarnaast kan ik me ook nog goed herinneren dat we dit woord in mijn groeps “paper” hadden gebruikt en mijn Engels docent er extra bonus punten voor gaf!

WIST JE DAT
•De kleedkamer compleet leeg moest zijn voor het begin van de kerstvakantie.
•We vervolgens ons kluisje terug konden winnen wanneer je 2/3 fitness testen haalde. Inmiddels zijn we drie maanden verder en ¼ van mijn team heeft nog steeds geen kluisje ..
•Mijn vliegtuig van Amsterdam naar Londen meer dan 20 minuten aan het taxiën was op Heathrow. Ook was het voor het eerst dat ik in een 2-3-2 vliegtuig zat voor zo’n kort stukje vliegen.
•Ik daarom maar dertig minuten overstap tijd had door de vertraging en de beveiliging die wij nu als Nederlander ook naar Engeland krijgen (Ugh .. Brexit). Het dragen van Uggs was toch iets te warm na al dat haastige gedoe, haha.
•Britt Australisch snoep mee had genomen met de naam “clinkers”. Een soort chocolade die je open moest bijten waarbij je verschillende kleuren / smaken kon krijgen. Ze vertelden dat ze dit vroeger op de basisschool gebruikten om vragen te beantwoorden als “is hij verliefd op mij?” haha.
•Het weer in Ohio zo bipolair is dat het van de ene dag -18 naar de volgende dag 18 graden Celsius kan gaan.
•Door dit rare weer de eekhoorntjes in februari al uit hun winterslaap ontwaakten, op zoek naar voedsel .. Schattig maar niet helemaal gezond natuurlijk.
•Ik in februari dus al zonder jas naar buiten kon.
•Ze in Amerika soms ‘maar’ 8 jaar hebben om hun vaak erg hoge studieschuld terug te kunnen betalen.
•Amerikaanse Identiteitskaarten qua staat verschillend zijn..
•Afhankelijk van welke staat je voor 70-100 dollar een fake ID uit China kan bestellen om de kroeg mee in te komen als je nog geen 21 bent.
•Er in januari een aantal weken veel onrust op de campus was wat betreft Trump: van optochten tot studenten die voor het hoofdgebouw op de grond gingen zitten uit protest.
•Hun slogan was voornamelijk "no hate, no fear; immigrants are welcome here". Natuurlijk liepen Britt en Millie als echte, buitenlandse protesteerders met deze opstand mee haha.
•Teamgenoten en ik in januari naar een toga themafeest bij iemand thuis gingen waar je 5 dollar moest betalen als je zonder toga voor de deur stond.
•De omgewikkelde toga’s van beddengoed waren gemaakt en mensen gebruikten sla achter de oren als krans, haha.
•Wanneer docenten er achter komen dat ik uit Nederland kom ze vaak beginnen over (TU) Delft of Ajax.
•Slechts een handvol docenten maar van de TU in Eindhoven heeft gehoord.
•Een docent van mij, Dr. Sang Soo Kim (Koreaan) voor materiaalkunde, aankomende zomer naar Delft gaat voor onderzoek aan onze Nederlandse universiteit!
•Hij mij wekelijks nog steeds naar Nederlandse woorden vraagt, haha.
•Er blijkbaar twee Nederlandse ingenieurs docenten bij mij op de faculteit lesgeven.
•Sommige atleten en ik meededen aan de “Rufus Reads Action” waarbij we naar een basisschool gingen en onze mascotte, Rufus de Bobcat, gingen ‘voorlezen’. Ofwel, wij moesten met de kleuters een boek gaan lezen omdat een mascotte niet mag praten, haha. Een kleuter dacht tevens dat Nederland op zwemafstand van Amerika lag en hij vroeg zich serieus af waarom ik nog niet door een haai was gebeten .. Cute haha.
•Ik de Chepos, tijdschrift studievereniging bouwkunde, mee naar Amerika had genomen om aan mijn klasgenoten en docenten te kunnen laten zien. Ze vonden het erg interessant!
• Ik inmiddels een ‘Nederlandse tutor’ ben voor docenten en goede vrienden: Britt kent slaaplekker en hoe gaat het, Aaron, Caden & Coaches kennen hoi en doei en mijn materiaalkunde docent kent inmiddels hoi, doei, dinsdag én donderdag (de dagen dat we les hebben haha).
•Ik begin januari de theezakjes met quotes van Pickwick aan mijn teamgenoot Millie en coach Neil had gegeven. 9/10 Keer moet ik deze vertalen omdat het natuurlijk in het Nederlands is haha.
•”Flannel Friday” blijkbaar een ding is hier bij Theta Tau, mijn ingenieurs fraternity. Dus elke vrijdag gaan ze uit in een blouse met ruitjes, haha.
•Mijn fraternity tevens voor een opstopping zorgde in mijn dorm wanneer ze mij op “bid night” lieten weten dat ik gekozen was om de ontgroeningsperiode (= “Rushing / Pledging”) met ze te starten. Meer hierover later.
•De zondag / woensdag / donderdag en vrijdag bijnamen hebben gekregen ter gevolg van de ‘party school reputatie’: “Sunday Funday / Wine Wednesday / Thursday Thirstday / Fri-yay (naast Flannel Friday)”.
•Er in Athens dus altijd reden is voor een feestje. Zo was school dicht door een “boiling order” en ontstond er spontaan een “No Water Fest” / “Drought Fest” in de kroegen. Voor het eerst dat bier veiliger was dan water … haha. Helaas zat ik die dag gewoon aan mijn huiswerk aangezien we de volgende ochtend om half zeven training hadden dus niet uit konden.
•Veel Amerikanen de Superbowl in februari enkel kijken voor de gloednieuwe en peperdure commercials en de half time show. Dit jaar was het Lady Gaga die de show stal.
•Ik gevraagd ben voor de “Engineering Ambassadors” en honor societies “Chi Epsilon” en “Tau Beta Pi”. Zie mijn volgende blog half mei.
•Ik nog steeds dagelijks complimenten krijg op mijn dopper waterfles, booming business? Zelfs mijn coach wilt er graan één!
•Ik een belangrijk eindtentamen voor economie had waarbij ik er in het klaslokaal zelf pas achter kwam dat ik mijn rekenmachine was vergeten… Lastig rekenen zonder rekenmachine dus ik kon terug naar de dorms - op blote voeten - want het was “Fancy Dress Up Tuesday” (zie Theta Tau paragraaf) waarbij ik die dag hakken droeg … haha.
•We over twee weken weer de jaarlijkse Catspys hebben, een award show waarbij we dit jaar een “guest” mee mogen nemen. Sonia gaat waarschijnlijk met mij mee. Wel zo eerlijk nadat ze mij naar Florida mee had genomen, haha.
•Ik tevens gevraagd ben om namens “Field Hockey” een award te presenteren op deze Catspys, namelijk “The Female Scholar Athlete Award” en mijn teamgenootje Kendall is onder andere genomineerd!
•Ik er achter gekomen ben dat er een bedrijf in Virgina is, KaTo Design, die speciaal gebouwen ontwerpt die gesitueerd worden in derdewereldlanden! A dream coming true, zoals ik die in mijn vorige blog beschreven had.


Kerstvakantie in Nederland
Het was weer erg fijn en gezellig om de kerstvakantie van vier weken lang in Nederland te vieren, ondanks dat ik drie weken daarvoor al als verrassing in Nederland was geweest haha. Die drie weken vlogen om nadat ik voor Thanksgiving in Canada was geweest, zoals ook te lezen was in mijn vorige blog.
Eén van de hoogtepunten, naast het vieren van de feestdagen natuurlijk, was wel degelijk de geboorte van mijn achternichtje. Wat een schatje en nog zo klein! Ik was blij dat ik precies in die periode in Nederland was om het mee te maken, de kleine baby Hartman. Bovendien hebben mijn neef van mijn moederskant én vaderskant ook beiden een meisje gekregen dit afgelopen half jaar. BABY BOOM ’17!

Zoals ook weer besproken in mijn vorige blog, was het ook een geweldig moment om één van mijn beste vriendinnetjes als verrassing voor me te zien. Ze was er maar twee weekjes, maar we hebben desondanks samen een aantal keer kunnen hardlopen, wezen uiteten en we konden ons oud en nieuw traditie voortzetten: appelflappen maken en samen opmaken voor het grote moment om middernacht. Dit jaar verliep nieuwjaarsnacht anders dan wat ik de afgelopen jaren veel gedaan heb. Zo waren Caroline, Nadia en ik namelijk uitgenodigd voor een soort huisfeest. Normaal gesproken ga ik vaak met de Mendel (middelbare school) meiden na twaalf uur naar een groot feest zoals in het Patronaat, maar dit jaar startte ik het nieuwe jaar in het oud-sterrenrestaurant Chapeau in Bloemendaal. Dit restaurant, waar ik twee jaar terug nog gegeten had voor een 60e verjaardag, stond inmiddels leeg nadat alles geveild was. Een oud klasgenootje van mij van de basisschool én middelbare school woont boven dit restaurant en zag zijn kans schoon om een feestje te organiseren. Onwijs leuk georganiseerd met oud bekenden van de basisschool én middelbare school, en weer eens wat anders zo’n besloten feest, haha.

Verder ben ik die maand zo’n 10 kilo aangekomen van alle gezellige (nieuwjaars)borrels en etentjes haha. Extra motivatie om weer te kunnen sporten. Goede voornemens voor 2017 (?). Anyways, het was super leuk om iedereen weer te zien. Zo heb ik Pip eindelijk na een jaar weer kunnen zien (ze werkte in Australië afgelopen zomer) en Karlijn. Ook ging ik wat drinken met een vakantie vriendinnetje, Eva, van een vakantie in Turkije. Deze vakantie was in 2007 en ik had haar sindsdien nooit meer gezien! We kwamen op het idee nadat ik op haar Instagram zag dat ze inmiddels in Eindhoven studeerde (waar Social Media niet goed voor is!) en laat ik nou net die week een “sleepover” bij Tessa in Eindhoven gepland hebben staan. Het was heel grappig om Eva weer te zien en om verhalen van die zomervakantie op te halen, naast dat het natuurlijk leuk was weer in mijn oude studentenstad rond te huppelen met wat oude vrienden van mijn bouwkunde tijd.

Over bouwkunde gesproken, Suus en ik hebben ook eindelijk Yanthi haar nieuwe appartementje in Amsterdam kunnen zien! Super leuk en knus, echt yanthi haha. Overdag hadden we Amsterdam onveilig gemaakt en mocht ik met Yanthi haar spiegelreflex camera spelen. Sparen, sparen, en nog eens sparen en hopelijk kan ik binnen twee jaar mijn eigen camera kopen en foto’s voor deze blog gebruiken. Als ik dan weer de mogelijkheid heb om te reizen, ga ik zeker weten een nieuw Instagram account openen met enkel foto’s van mijn eigen camera, jeej! #goals, haha.

Ook ben ik afgelopen kerstvakantie voor het eerst in Dordrecht geweest met mijn moeder en tante. Utrecht staat bekend als het Venetië van Nederland, maar ‘Dort’ komt toch ook wel heel dicht in de buurt. Wat vinden jullie?

Naast alle gezelligheid als etentjes, shop sessies, kerstkaarten maken en heel veel “quality time” moest ik natuurlijk ook weer fysiek aan de bak. Hier was ik ook wel erg aan toe na drie maanden geen fysieke activiteit (+10 kilo zwaarder :p) in verband met mijn hersenschudding…

…Naast hardlopen en kracht met vriendinnetjes kon ik ook weer eens mijn zaalhockey stick oppakken! Ik mocht met HC Haarlem dames 1 meetrainen en ik speelde twee zaalcompetitiewedstrijden met grotendeels mijn oude team van vroeger, de dames 3! Heel erg vet om na zo’n lange periode weer te mogen hockeyen, aangezien ik normaal gesproken elke dag een hockeystick met mij meesleep, haha. Vandaar dat ik verbazingwekkend veel zin had om in januari terug te gaan naar Amerika en weer te beginnen met hockeyen: terug naar het land der mogelijkheden.

Offseason Hockey in Amerika
Eenmaal terug in Amerika moesten we de eerste schooldag alweer beginnen met conditietraining om half zeven ’s ochtends. Millie, Britt en ik mochten gelukkig de eerste keer overslaan omdat we die avond ervoor terugvlogen en meer dan 36 uur niet hadden geslapen. Overigens traint Millie dit semester voornamelijk met atletiek waar ze nu ook wedstrijden voor rent en letterlijk school records breekt! Britt traint en speelt nu volledig met softbal en zal tijdens de herfst weer met ons hockeyen.

Zoals besproken in de wist je datjes, moesten we onze kluisjes dus weer terug verdienen. We hadden de eerste week ’s ochtends een aantal “transition workouts” en de week erop hadden we onze welbekende drie fitness testen: de piepjestest, de 6:40 mijl test (1,6 km) en de 13x 100 meter sprints in 18 seconden en 42 seconden om terug te joggen.

We moesten twee van deze drie testen halen, althans, je moest minstens je eigen persoonlijke record verbreken om een kluisje terug te krijgen in de kleedkamer. Lukte dit je niet? Dan had je na twee weken weer een kans om één van de testen over te doen. Gelukkig haalde ik de drie testen al de eerste keer dus ik kon alle sinds november opgestapelde kleding & troep weer terug naar de kleedkamer slepen, haha. Voor de rest was het hockeyschema voor het seizoen heel ‘simpel’. De eerste vijf weken mochten we enkel acht uur per week trainen waarvan zes uur uit conditie en kracht bestond. Enkel twee uur per week hockeyen. Indoor. Daarna begonnen onze “twenty hours”: 3x per week om 6:30 conditie, hockey (alles indoor tot vier weken terug) elke doordeweekse dag van 14:00-16:00 met drie keer per week kracht van 16:00 tot 17:00. Zwaar, maar gelukkig hadden we de weekenden vrij. Deze weekenden werden al snel gevuld met Theta Tau activiteiten wat hieronder in volle glorie te lezen valt.

Inmiddels is het dus ook officieel dat we van Russel naar Adidas overstappen en onze coach heeft van de week bekend gemaakt dat de “equipment room” een tas klaar gaat maken met al onze oude tenues voor een goedkoop prijsje. Ik ben benieuwd! We hadden laatst ook een Adidas “fitting day” waarbij we onze maten voor volgend jaar door moesten geven. Helaas ben ik, zoals bij sommige bekend, al sinds begin Springbreak ziek en dan weer beter voor een paar dagen voordat ik weer ziek word. Zo ben ik de afgelopen drie maanden twee keer verkouden geweest en ben ik vervolgens met een griep, buikvirus én bronchitis gediagnostiseerd. Bye Bye fitness. Helaas heb ik naast veel trainingen dus ook het kleding passen voor Adidas gemist. Ach, zo blijft het een verrassing voor volgend jaar, haha! Ik ben benieuwd naar volgende week, wanneer we voor zowel conditie als kracht (max out) weer testen hebben… Qua hockey zelf zijn we nu klaar na het spelen van de Alumni Game afgelopen zaterdag.

Naast de hockey gerelateerde trainingen met het team hebben we ook eens om half zeven ‘s ochtends baantjes moeten zwemmen, kregen we de eerste Dita prototypes voor volgend jaar om uit te testen en werden we tijdens twee verschillende basketbal wedstrijden “announced”. De eerste keer was voor alle “student athletes” die een GPA van 3.2 of hoger hadden (“Athletic Honor Roll”) en de tweede keer was voor alle vrouwelijke atleten tijdens de “Women Leadership Ceremony”. Ook hebben we nog met de ijshockey mannen gehockeyd op het veld en twee dagen later werden we uitgedaagd op het ijs! Mijn coach heeft alles gefilmd wat hieronder te zien is, buikspierpijn van het lachen gegarandeerd. Vooral heel bizar om te zien hoe de meeste ijshockeyers de stick totaal anders vasthouden (linkshandig) en dus heel creatief hockeyen haha. Rachel en Megan zijn de enige hockeysters die als ballerina’s over het ijs paradeerden, wat ook niet anders kan met hun Canadese nationaliteit:

https://www.youtube.com/watch?feature=youtu.be&v=9ZJNPoFG_XY&app=desktop &

We hebben tevens ook nog een aantal oefenwedstrijden gespeeld de afgelopen maand en het liep verbazingwekkend goed op het veld! We hadden Miami University helaas 2-1 verloren, wat overigens een stuk beter was in vergelijking met de 7-1 afgelopen seizoen... Verder hadden we 8-0 gewonnen van een divisie III team waar wel zes Nederlanders in meespeelden! Het was bijna alsof ik weer even in Nederland met de dames 3 van HC Haarlem meespeelde, haha. Kent State, de kampioen van afgelopen seizoen, kwam vorige week ook voor een oefen pot bij ons op bezoek. We hadden 2-2 gelijk gespeeld terwijl hun eerste doelpunt per schouder het doel in werd geduwd … Ongeldig dus eigenlijk een gewonnen wedstrijd voor ons. Heel veel zin in volgend seizoen en wat we met dit team kunnen presteren! Laat “junior year” maar komen!


Professional Engineering Fraternity “Theta Tau”
Mijn plan om bij de officiële Fraternity van de ingenieursfaculteit te gaan begon in november al op te borrelen. Ik merkte namelijk dat ik eigenlijk niet veel ingenieursstudenten kende omdat ik de afgelopen semesters geen ingenieursvakken had en erg druk was met hockey (en het herstel van mijn hersenschudding). Vandaar dat ik in de tweede week van januari naar een informatiesessie ging waarbij ik één van mijn betere huidige vrienden leerde kennen: Bert Neyhouse. Inmiddels is Bert verkozen tot mijn Big (mentor) in de vereniging. Verder werd er uitgelegd hoe het allemaal te werk ging bij het Theta Tau broederschap en welke verplichtingen ze hebben. Ik besloot het avontuur aan te gaan.

Dit begon met het meedoen aan de drie “rush events”: speed daten met de huidige actieve leden, bordspelletjes en een ander ‘wie ben ik’ spel op de derde avond. Daarna kon je je inschrijven voor een groepsinterview als je nog steeds geïnteresseerd was. Die week erop werd ik samen met “pledge brothers” Haley, Matt en iemand die uiteindelijk niet gekozen werd – ouch – geïnterviewd. Aangezien het een beroeps specifieke Fraternity is moesten we ook netjes en professioneel gekleed. Alle actieve leden (stuk of 60) werden verdeeld over twee lokalen en stelden je sollicitatie vragen als je sterke kanten, zwakke kanten en meest waardevolle herinnering. Daarna ging het al snel over op gekke vragen als wat zou je beste date zijn of welke aardappelsoort zou je zijn. Ik beantwoordde de laatste vraag met “french fries” wat veel gelach veroorzaakten. Vooral toen ik mijn reden zei namelijk dat ik weleens “salty” kan zijn …

… Uiteindelijk heeft deze opmerking mij waarschijnlijk geholpen want de volgende dag tijdens de “bid day” stond er ’s avonds om tien uur een groep mensen voor mijn deur. Toen ik door hard geklop uit mijn huiswerk dagdroom werd gewaakt en ik de deur open deed begonnen ze allemaal tegelijk “CONGRATULATIONS” te roepen, haha. Net als in de film. Theta Tau was een feit wat de volgende dag gevierd werd met de “bid party” speciaal voor de nieuwe leden, ofwel “pledges” in het Theta Tau (=OT) huis. Niet wetende wat ons toen nog allemaal te wachten stond ... Namelijk de semester lange ontgroening!

Zoals dat bij ontgroeningen gebruikelijk is kan ik er helaas niet te veel over kwijt. Het is niet zoals bij de ontgroeningen van studentenverenigingen thuis (of de “social fraternity / sorrority”) dat we uitgebuild worden hoor. Dat zou ook niet gezond zijn voor 12 weken lang haha. Het waren voornamelijk team building activiteiten met de 16 andere, nieuw leden en pledge ‘mama en papa’ van onze Theta Gamma (ѲГ) “pledge class”. Elk semester wordt er een nieuwe groep geïnaugureerd en aan de hand van twee actieve leden (“Pledge Mom & Dad”) krijg je elke week een toets waar je informatie over het broederschap voor moet leren. Tevens heeft elke pledge class zijn eigen naam gebaseerd op het Griekse alfabet, vandaar “Greek Life” wat geassocieerd wordt met het studentenleven in deze verenigingen. Theta Tau is de nationale naam van onze vereniging en de individuele verenigingen van de scholen die erbij horen hebben hun eigen Griekse letters als “chapter” zijnde. Het Theta Tau (ѲT) chapter van Ohio University is Rho Beta (РВ). Gelukkig heb ik op de middelbare school vijf jaar Grieks gehad …

Naast de wekelijkse toetsen hadden we nog een aantal andere verplichtingen dit semester. Zo moesten we elke dinsdag tot vijf uur ’s middags ‘strak in pak’ naar school: “Fancy Tuesday”. Woensdag hadden we onze pledge meeting om de toets te maken en de zondag ervoor moesten we weer netjes gekleed naar chapter. Tijdens chapter (=wekelijkse meeting) komen alle actieve leden bijeen om te vergaderen en worden wij als pledge class publiekelijk overhoord met de informatie waar we woensdag op getoetst worden. Daarnaast kregen we ook elke week verschillende projecten om met je pledge class te ondernemen. Projecten zoals het op de foto gaan met het hoogste gebouw in Athens. Ook kregen we semester lange projecten. Zo moesten we een “scrapbook” maken en moesten we drie verschillende activiteiten organiseren in het thema van “professional development”, “fundraising” en “community service”.
Als dat nog niet genoeg was, hebben we aan het einde van het semester (aankomend weekend) een eindtoets op alle informatie en alle namen en bijnamen van actieve leden voordat we zondag geinaugureerd worden. Als we niet boven de 80% halen, worden we uit het broederschap gezet. Brutal. Naast dit alles kregen we ook tijdens de eerste week een boek die je met je leven moest beschermen. Tijdens het semester moest je in totaal 40 interviews afleggen met actieve leden om elkaar te leren kennen. De leden konden dan in je boek schrijven wat we pas aan het einde van dit semester mogen lezen … Inmiddels zit ik op de 39 interviews dus je kan wel zeggen dat er aardig wat tijd in werd gestoken!

Ondanks dat het veel tijd kostte om alle informatie te leren en dergelijke, was het ook erg gezellig. Zo hadden we verschillende (alcohol gerelateerde) activiteiten als: Wine Night, 40 hands, 9am mimosas, Mill Fest, BIG speurtocht, Road Rally, High Fest, Mom’s Beer Olympics, en nog een “Senior Send off” thema feest volgende week waarvan het thema door ons en de vorige pledge class georganiseerd moet worden.

Verder zijn er ook al een stuk of 10 leden bij mijn hockey oefenwedstrijden komen kijken! Super lief!

Afgelopen semester was dus aardig chaotisch met vijf zware vakken, veel trainen, Theta Tau verplichtingen en dat alles terwijl ik om de week weer een nieuwe ziekte leek te hebben. Vanaf volgend semester heb ik één vak minder en vrijwel geen verplichtingen voor Theta Tau. Ik hoop de vrijgekomen tijd daarom te kunnen steken in het verbeteren van sommige hockey skills en mijn nieuwe ‘baan’ als ingenieurs ambassadeur en Chi Epsilon bestuurslid. Wat dit allemaal inhoudt kan je lezen in mijn volgende blog!

"A goal is a dream with a deadline" – Fortune Cookie

Mijn goal voor komende maand is het sterk afsluiten van het semester met minstens twee verbroken persoonlijke lifting / conditioning records en een 3.5 GPA (=“Grade Average Point”). Ook hoop ik aan het einde van het semester, wanneer ik nog een week in Ohio ben, een blog te schrijven over de volgende onderwerpen: Honor Society Chi Epsilon (én Tau Beta Pi), ‘‘Engineering Ambassadors’’ en natuurlijk mijn trip naar Miami, Florida!

We zullen het zien, je weet nu hoe dat gaat met mij en mijn goals, haha.

Keep on dreaming, but the deadline is sometimes hard to reach when you dream too much .. Make it happen! Today. – Illona Hartman

Hopelijk tot snel! Vergeet me niet te volgen op Instagram voor up-to-date Ohio nieuwtjes door te klikken op deze link: www.instagram.com/illona_h

Liefs, Illona.