Als huppelende toerist door het eigen (Neder)land

Leestijd: 20-25 minuten
(zie mijn eigen website voor de foto's en originele berichten: http://illonahartman.weebly.com/home/lifestyle-17 )

Woehoe zo heb ik toch bijna mijn blogdoelstellingen behaald: het maandelijks updaten van mijn ‘Lifestyle’ blogs om aan jullie te kunnen laten zien wat het leven van een “student-athlete” in Amerika inhoudt en hoe vet ik het stiekem nog steeds vind dat ik mijn “American Dream” na heb kunnen volgen. Makkelijk is het niet en zal het ook nooit zijn (lees: eindeloos papierwerk als buitenlander in een bureaucratisch land en het ver weg zijn van je familie en vrienden), maar aan de hand van mijn website hoop ik toch mijn wereld in Amerika te combineren met die in Nederland: “Where two worlds collide…”

"Life is the most wonderful fairytale" - Hans Christian Andersen

Bovenstaande quote van Andersen sluit daar mooi bij aan. Is het leven namelijk niet het mooiste sprookje wat er is? Na het zien van de geweldige film Belle & het Beest in de Amerikaanse bioscoop zag ik deze quote voorbij flitsen waarbij ik snel als een vliegensvlugge ninja mijn telefoon uit mijn jaszak wist te vissen voor een geheugennotitie: jij bent namelijk de auteur van je eigen sprookje!

Deze geheugennotities zijn ook erg handig bij het samenstellen van mijn “woord van de maand” en de wist je datjes. Zo kun je beide onderwerpen hier beneden lezen:

Colleague - Collega

Dit woord kent natuurlijk iedereen wel en is ook eigenlijk niet zo spannend. Zodoende gebruikte ik het woord ook al vaak wanneer ik met mijn vrienden in Amerika sprak over mijn ‘zomerbaantje’ bij van Rossum in Amsterdam. Totdat ik er laatst op gewezen werd dat ze het schattig vonden dat ik telkens het woord “colleague” gebruikte in plaats van het blijkbaar meer gebruikte “co-worker” haha. Het vertaalde woord collega wordt dus niet zo vaak gebruikt en zo spreken ze bijvoorbeeld eerder over ‘het lunchen met een andere medewerker’. Enfin, op naar de lachwekkende en versnaperende Wist je datjes van de maand juni en juli…


Wist je dat … (beste 15)
1) …We woensdags op de campus een “Karaoke Night” hebben waarbij Rachel en ik tijdens onze laatste week moedig aan meededen: “You are my fire, the one desire, believe when I say, I want it that way…”
2) ...Ik zojuist van mijn Big (=mentor) Bert te horen heb gekregen dat mijn bijnaam voor Theta Tau is beslist… Zou het “French Toast” bevatten?
3) ...Britt en ik als familie zijnde bij Millie haar “graduation ceremony” zijn geweest. Heel leuk om te zien al die hoedjes en blije gezichten van net geslaagden!
4) ...Ik bij Caden zijn ouders thuis was geweest waarbij ik even was vergeten dat ik een kattenallergie heb. Helaas heb ik dat wel gemerkt gezien het feit dat ze 7 katten in en rond het huis hebben lopen haha.
5) ...De “hardware store” Lowes de Amerikaanse versie is van de Nederlandse Praxis / Gamma.
6) ...Ik afgelopen mei zo zat te dromen op het vliegveld in Columbus dat ik bij de douane per ongeluk in de verkeerde rij was gaan staan: “the primary lane”. Oeps, ik werd daarna netjes terug gewezen naar de “economy lane” haha.
7) ...Ze in Chicago bepaalde plastic “covers” op de wc-brillen hebben die na ‘elke beurt’ automatisch werden vervangen haha.
8) ...Ik vrienden had gemaakt met mensen uit de Amerikaanse staat Wyoming tijdens mijn busrit van het ene vliegveld in Londen naar het andere. Ze zagen natuurlijk mijn mooie Ohio vest en begonnen toen een gesprek over het opzoeken van hun dochter in Europa. Ze zit bij de marine.
9) ...Het eenmaal in Londen twintig minuten duurde totdat ik door had dat we links reden ..
10) ...Ik volgens de buschauffeur een “weird looking suitcase” en Dopper waterfles had. Tsja, mijn andere mooie koffer was de laatste keer door de douane kapot gemaakt toen ze mijn Colombiaanse koffie aan zagen voor drugs ..
11) ...Rachel en ik aan het einde van onze tentamenweek in het oranje de kroeg in gingen om Koningsdag (en Kathy haar verjaardag) te vieren!
12) ...Ik in mei met mijn werk naar Madrid had kunnen gaan maar uiteindelijk had ik net te laat het contract getekend. Toen heb ik de dag voor hun vertrek in ieder geval wel Ajax kunnen kijken die in de finale stond van de Europa League.
13) ...Het Amerikaanse basketbalteam de “Cleveland Caveliers” uit Ohio op tv waren in Nederland, echter had bijna niemand een idee waar ik het over had haha.
14) ...Ik tijdens mijn reis naar Engeland werd aangevallen door een aantal koffers die als blokkade bovenaan vast kwamen te zitten op de roltrap van Schiphol haha.
15) ...Ik tot twee keer toe gedoe had met Easyjet: blijkbaar kon er maar 1 koffer gratis mee als handbagage terwijl ik nog volgens de regels van de intercontinentale vluchten (2 stuks) wilde vliegen haha. Daarnaast hadden we ook 30 minuten vertraging op zowel de heen- als terugweg waardoor ik op de heenweg naar Joël de trein had gemist aangezien ik nu ook moest wachten op 1 van de verplicht in te moeten checken koffers haha. Een spannend begin van de vakantie was het zeker!


My Life in Pictures – Hardlopen
Ik heb deze zomer niet veel stil gezeten zoals op mijn fotorijke Facebook en Instagram tijdlijn de afgelopen maanden al te zien was. Zo heb ik namelijk aan vier hardloopwedstrijden meegedaan en is de laatste over een paar dagen ook verleden tijd: de Zeven van Santpoort. Mijn eerste wedstrijd was een ongetrainde 5km door het bos van Velsen-Noord waarbij ik een tijd van 23:32 had neergezet. Mijn doel voor deze zomer was het lopen van de 5km onder de 25 minuten dus dat doel was zonder te trainen al gelijk binnen, haha. Er zat dus nog veel meer in, vond ik. Zo liep ik een maand later de 5km in Bloemendaal met een tijd van 21:32 en sloot ik de derde 5km wedstrijd af in Velserbroek met een “personal record” van 21:19! Ook heb ik samen met Manouk en haar vrienden nog de 10km Grachtenloop gerend waarbij ik uiteindelijk netjes binnen de gewilde vijftig minuten binnen kwam: 46:01. Als terugblik op deze wedstrijden heb ik het als thema verkozen voor mijn maandelijkse “Life in Pictures” topic wat hieronder in de diavoorstelling te zien is:
(nogmaals: zie mijn website voor de foto's: http://illonahartman.weebly.com/home/lifestyle-17 )

Met de auto door “homeland” Ohio
Na de tentamenweek en ‘het vieren van Koningsdag’ met Rachel en studiegenootjes, had ik nog anderhalve week voordat ik terug zou vliegen naar Nederland. Helaas moest ik nog wel al mijn spullen verhuizen van de “dorm” naar onder andere Rachel haar appartement en die van Caden haha. Veel spullen zal een internationale student als ik niet hebben denk je dan toch? Nou, uiteindelijk ben ik de hele dag bezig geweest met verhuizen en hebben we zelfs nog twee keer met de truck heen en weer moeten rijden om alles uit de dorm te krijgen haha. Die ochtend ben ik nog wel gezellig met Britt, coach Neil en Hailey met haar ouders naar de diploma uitreiking van teamgenootje Millie geweest. Jeetje, wat een lopende bandwerk is dat trouwens! Millie had haar master gehaald en deze uitreiking was tegelijk met de PhD studenten. Degenen met hun doctoraat kregen nog een soort van erkenning en werden voortgelopen door hun docent maar de master studenten gaven voor het oplopen van het podium snel een briefje door met hun naam erop wat werd omgeroepen en daarna mochten ze weer direct doorlopen, haha. Ach, baas boven baas? Ik ben benieuwd hoe het er dan aan toe gaat met de bachelor studenten ..

Verder ben ik die week veel met Caden en Rachel geweest. Zo hebben we een soort roadtrip door de staat Ohio gedaan waarbij we onder andere naar Strouds Park, Hocking Hills State Park en pretpark Cedar Point zijn gegaan. Gelukkig was er destijds niks ernstigs gebeurt met pretpark attracties zoals vorige week wel het geval was met zo’n slinger ding op een kermis in Ohio… Wel hebben we met zijn viertjes nog een kwartier vast gezeten in een achtbaan haha. Gelukkig was dat al aan het einde van de rit gebeurd dus hebben we niet ondersteboven hoeven hangen hihi.

Ook heb ik Caden geholpen met inpakken aangezien hij binnen een dag van het zuiden van Ohio naar het noorden moest verhuizen voor zijn zomerstage. Inmiddels zit zijn zomerbaantje, net als die van mij overigens, er weer op en komt hij aanstaande maandag samen met Corey de laatste drie dagen in Nederland met ons doorbrengen! Dat wordt wel bijzonder; op donderdag uitgezwaaid worden op Schiphol door je Amerikaanse vrienden terwijl je zelf onderweg bent naar (Noord-)Amerika...


Het toeristen leven in Nederland
…Voordat ik het alweer over mijn vertrek ga hebben, is het natuurlijk eerst tijd om bij de gezellige zomervakantie in Nederland stil te staan. Die tijd was althans deze keer wel echt omgevlogen aangezien ik er dit jaar bijna 3 weken korter was dan vorige zomer. Daarnaast is mijn zomervakantie goed samengevat met de volgende twee woorden: “work and work outs” haha. Deze zomer meer dan vorig jaar heb ik mij elke dag netjes aan mijn loopschema gehouden en dat was toch nog best wel even zoeken en passen in een druk werkschema. Krachttraining en het hockeyen zelf vielen daarom helaas best vaak buiten de boot… Gelukkig heb ik naast werken, sporten en het lopen van hardloopwedstrijden ook nog veel vrienden en familie kunnen zien de afgelopen twee en halve maand!

Zo ben ik de eerste week al met Thamar en Tessa naar de hockey “play offs” van Bloemendaal en Kampong geweest en ander halve maand later stonden we de Oranje dames aan te moedigen bij een oefenwedstrijd tegen Australië. Zoals in mijn wist je datjes al stond vermeld keek ik een week later de finale wedstrijd van Ajax samen met Thamar en haar lieve teamgenootjes waarbij ik tevens ook een paar keer heb mogen invallen voor hockey! Te veel op de bank zitten is natuurlijk niks voor mij dus ik heb ook veel fietstochtjes (richting het strand) gemaakt met vriendinnetjes en ik heb zelfs tijdens datzelfde tropische weekend nog een keer vanaf huis naar het strand hard gelopen!

Daarnaast ben ik ook nog bij mijn oom en tante in Amstelveen wezen slapen, heb ik gelogeerd in oude studentenstad Eindhoven én EK speelstad Rotterdam, en ben ik vaak naar Amsterdam geweest. Op de toeristische toer dus. Vooral toen oud-teamgenootje Lina en haar vriend Mike voor een paar dagen naar Nederland kwamen! We hebben toen ook nog gezellig wat gegeten met een oud-teamgenootje van Lina uit Ohio, namelijk Nicole Batenburg. Nicole is ook Nederlandse en heeft uiteindelijk één jaar aan dezelfde universiteit als ik mogen hockeyen en studeren. Helaas dus nooit tegelijkertijd met mij, maar ze heeft mij uiteindelijk onwijs geholpen met het (mentale) proces om naar Amerika te verhuizen en zo inspireert ze mij nog steeds dagelijks met haar fanatieke hardloopverhalen op haar blog en Instagram. Echt de moeite waard om eens een kijkje op te nemen! Wie weet loop je binnenkort dan nog wel eens een loopje met ons mee hihi?
Je kunt je dus voorstellen dat het een onwijs grappige en leuke ontmoeting was om met zijn vieren door Amsterdam te slenteren :)

Verder heb ik vooral in mijn vrije tijd lekker lopen chillen met een filmpje op de achtergrond en een borreltje of lekker theetje op de voorgrond. Soms mijn laptop of mobieltje erbij zodat ik jullie ook gezellig op de hoogte weet te houden. Super leuk trouwens om (van vrienden) te horen dat ik hun inspireer ook te gaan hardlopen en reizen! Naast dat ik schrijven voor mijzelf heel leuk vind en het mij rust in mijn hoofd geeft, heeft sport precies hetzelfde effect. Onwijs gaaf dus om dit te kunnen delen met andere sportievelingen en reizigers! Mede door deze ervaringen heb ik bij UStudy weer op de showcase mogen helpen om andere meiden met een “American Dream” te helpen en heb ik daarnaast samen met Pip als vrijwilliger voor het EK vrouwenvoetbal in Rotterdam mogen rondhuppelen. Meer hierover in mijn blog van volgende maand!

Gelukkig heb ik ook nog één van mijn beste vriendinnetjes in het Verenigd Koninkrijk kunnen opzoeken. Zo vloog ik eind juni gezellig voor een weekje over naar Engeland om dit land en de cultuur samen met Joëlla Meijer te ontdekken…


Roadtrippen door Engeland
…Deze trektocht door Engeland is vooral heel leuk om weer mee te maken via de foto’s die we daar genomen hebben. Ik zal daarom niet te veel eromheen praten en vooral lekker veel foto’s laten zien zoals ik dat vorige maand ook met Miami heb gedaan!

Zoals te lezen was in mijn wist je datjes begon het Engelse avontuur al goed op Schiphol: Het was op het moment dat het karretje vol koffers op de roltrap vast kwam te zitten toch wel even schrikken. Niet eens perse door de koffers – de beveiligingsmensjes wisten de ‘stop knop’ snel te vinden – maar voornamelijk door de Aziatische vrouw erachter die als een gecastreerde kat begon te gillen. Uiteindelijk hield ze er een klein schrammetje aan over omdat één van de handbagage koffertjes over het karretje tuimelde. Mijn eerste ervaring met Easyjet die vlak er na plaats vond was ook nog een heel avontuur op zich, omdat ik dus zo slim was geweest niet de kleine lettertjes van de hangbagage regels te lezen. Luxe als het is heb ik al bijna 4 jaar niet meer binnen Europa gevlogen (mijn examenreis naar Mallorca was naar mijn mening de laatste) dus ik ging uit van de 2 stuks handbagage zoals die bij de intercontinentale vluchten toegestaan zijn, haha. Door de meelevende stewardess werd mij een rekening van 60 euro gelukkig bespaard gebleven toen ik liep te sukkelen met mijn Amerikaanse “debitcard” (tsja de pincode van mijn Nederlandse creditcard lag destijds nog steeds ergens ongeopend thuis…). Op de terugweg moest ik één van mijn koffertjes natuurlijk wel (online) inchecken wat misschien maar goed was met al die extra kilo aan ‘geshopte bagage’, haha.

Doordat Easyjet helaas wat vertraging had opgelopen (gelukkig was dit al bekend voor mijn kofferdrama haha) en ik daarbij nu nog een koffer van de band moest komen halen, was mijn gereserveerde trein al zonder mij vertrokken. Achteraf bleek ik ook - heel handig – in Luton nog bij het verkeerde perron te hebben gestaan waardoor ik de trein waarschijnlijk toch wel gemist had haha. Door mijn onhandigheid heb ik uiteindelijk wel twee mannen ontmoet die toevallig dezelfde kant op moesten treinen waardoor ik een stuk samen mee kon reizen. Hallelujah. De batterij van mijn mobiel had het namelijk inmiddels al begeven en een goedwerkende stekker voor in het Britse stopcontact had ik ook niet direct bij me. Wat ’n wereldreiziger is het toch.

Eenmaal aangekomen in Rothwell was ik gelijk verliefd op het mooie, nieuwe appartement van Joël en haar vriendje Chris. Ze wonen er nu net een maand en ze hebben zelfs twee slaapkamers én twee badkamers! Ik voelde mij er helemaal thuis, haha.
De volgende dag moest ik mij in de ochtend eerst zelf vermaken (vandaar dat ik rond die tijd mijn blog heb weten te posten haha) omdat Joëlla ’s ochtends nog aan de slag moest bij viersterren hotel “Rushton Hall”. ’s Middags zijn we nog even het winkelcentrum van Kettering, waar ook het treinstation zit, in geweest en heb ik eindelijk zo’n fijne “foam roller” met balletjes weten te kopen om mijn spiertjes uit te rollen. Toen ik er bij de TK Max mee in mijn handen stond dacht Joëlla in eerste instantie aan iets heel anders… Haha. Later in de middag was ik nog door het heuvelachtige landschap wezen hardlopen waarbij ik haar werk gezien heb; wat ’n plaatje! Nog mooier dan Duin en Kruidberg ‘bij ons in het dorp’.

De volgende dag was het tijd om Londen te ontdekken: Wat ’n gave stad zeg! Het mooiste van de dag vond ik nog dat ik samen met Joëlla ons oud-klasgenootje Pip heb kunnen zien en mijn Afrika reismaatje Ruth was helemaal vanuit Sheffield (vlakbij Manchester) naar Londen gekomen! Eerst met zijn vieren en daarna met zijn drietjes - Pip ging naar de Harry Potter show (jaloers!) - hebben we door verschillende wijken van Londen gelopen: Notting Hill, Camden Town, Portobello Market, Buckingham Palace, Big Ben, Tower of London, Govern Garden en Leicester Square. Achteraf gezien was het best wel dubbel om door de eerste twee wijken te lopen. Zo hadden we vanuit de luxe wijk (aka Heemstede) Notting Hill zicht op de zwartgeblakerde Grenfell-toren waarbij vorige maand tientallen doden en gewonden zijn gevallen… Ook was slechts een week later de hippe en artistieke markthal van Camden Town ’s nachts afgebrand. Gelukkig geen gewonden maar pfoe wat een schade zullen ze daar opgelopen hebben!

Na de wat hippere gedeeltes van Londen bezocht te hebben namen we afscheid van Pip en hebben we de klassieke binnenstad bekeken. Overal was het natuurlijk gigantisch druk en je merkte op veel toeristische trekpleisters toch wel veel extra beveiliging door alles wat de afgelopen maanden in Engeland is voorgevallen. Een trieste bedoeling maar het bedierf gelukkig niet de sfeer en gaf wel degelijk een extra gevoel van veiligheid! Dat was uiteindelijk, samen met de gezelligheid, het belangrijkst.

Tijdens de overige vier dagen in Engeland hebben we vooral veel met een theekopje in de hand op zijn Brits bij gekletst. Ook heeft Joëlla de buurt waarin zijn als au pair werkte aan mij laten zien en zijn we met de auto naar wel 8 verschillende dorpen/steden gereden: Middleton, Uppingham, Oakham , Stamford, Cambridge (ja ja van de wereldberoemde universiteit!), Leamington Spa (waar vroeger een Romeins badhuis stond), Stratford (de oude woonplaats van Shakespeare) en Market Harborough. Uiteindelijk hielden deze mooie en luxe dorpen misschien nog wel een grotere indruk achter dan Londen, puur omdat je van tevoren niet weet wat je er van kunt verwachten. Veel van deze plekken deden mij denken aan Harry Potter films - vooral Cambridge natuurlijk - maar tegelijkertijd deed het deftige en witte uiterlijk mij ook aan Frankrijk denken. Wat is jouw mening en daarbij jouw favoriet? Uiteindelijk waren Stamford en Cambridge voor mij twee grote favorieten. Hieronder een sneak peak – waarvan de komende week ook nog veel op mijn Instagram zal verschijnen:
(nogmaals: zie mijn website voor de foto's: http://illonahartman.weebly.com/home/lifestyle-17 )


Met het eindigen van mijn roadtrip door Engeland komt deze ‘levensupdate’ ook weer tot zijn einde. Graag zou ik nog de volgende anekdote uit het boek van Jon Gordon met jullie delen, omdat het mij altijd weer met beide beentjes op de grond zet op momenten wanneer het niet helemaal gaat zoals gepland:

"Life is a test. Every adversity helps us grow. Negative events and people teach us what we don’t want so we can focus our energy on what we do want." Make a mental note so the next time you face a problem you will not let the problem sweep you up and swirl you around like a tornado. Rather from now on you can ask; What can I learn from this challenge? What is it teaching me? - Jon Gordon

De volgende keer gaan we het hebben over mijn ervaring als vrijwilligster bij het EK vrouwenvoetbal in Rotterdam, mijn mini vakantie in Toronto & Oakville en natuurlijk de hockeyvoorbereiding in Ohio die 10 augustus weer begint. Dit jaar hebben we 2,5 week twee tot driemaal per dag non-stop hockey in de plaats van anderhalve week. Heftig maar ook super leuk; die drie fitnesstesten moeten nu namelijk wel goedkomen!

Tot snel! : )

Liefs,
Illona.