NARP period in Athens, Canada en New York City

Hoi allemaal,

Ten eerste mijn excuses van deze erg trage update, ik had verwacht wat meer tijd te hebben om mijn blog bij te houden aangezien dat vorig semester het geval was. Ondanks dat ik vorig semester vol in het hockeyseizoen zat (wat betekent elk weekend reizen voor minstens 2 wedstrijden), had ik nog steeds veel vrije tijd, mede door mijn makkelijke vakken. In Amerika ben je als college student verplicht minimaal vier algemene vakken te nemen volgens het general education system ofwel TIER II. Dit waren de vakken die ik voornamelijk vorig semester volgde wat ik met twee vingers in mijn neus deed. Toen ik dit semester met die houding begon, werd ik even snel met mijn neus op de feiten gedrukt: calculus II en physics II zijn nogal uitdagend zal ik zeggen naast 3 andere vakken en 6:30 early morning conditioning in combinatie met 3 uur lifting en 12 uur skills related practice in de week. But I am still alive and still living the dream of a student-athlete at this beautiful campus of Ohio University!

Aangezien mijn laatste update 3 maanden terug is (woepsie) heb ik jullie heel wat bij te praten, haha. Ik zal het proberen kort te houden, maar goed, iedereen die mij een beetje kent weet dat ik niet te stoppen ben wanneer ik begin met schrijven, haha. Ik heb mijn blog daarom onderverdeeld in een aantal secties, zodat je alleen hetgeen hoeft te lezen wat je interesseert. Zo heb ik jullie, naast mijn ‘’wist je datjes’’, zat te vertellen over onze ‘NARP’ period aan het einde van fall semester, spring semester, mijn tripjes naar Canada voor Thanksgiving en New York City voor Springbreak en tenslotte wat mijn plannen voor de rest van het semester zijn en daarna. Een tipje van de sluier: ik heb besloten mijn gehele bachelor Civiele Techniek hier in Ohio af te ronden, ik heb na dit semester dus nog drie jaar te gaan. Drie jaren vol Amerikaanse avonturen en héél véél hockey, super exciting!

WJD (samenvatting afgelopen 5 maanden)
-We vorig semester voor een civiel vak een brug van rietjes moesten bouwen en onze brug de meeste ‘’load’’ aan kon dus het hoogste cijfer van de klas!
-Ons Volleybal en Basketball team afgelopen seizoen nationally ranked was, wat onwijs goed is voor zulke populaire Amerikaanse sporten, zeker voor een relatief kleine school zoals de onze.
-Ze op OU (Ohio University) altijd wel een reden om te feesten hebben, zoals ‘’Santa Fest’’ waarbij iedereen uit ging in een kersttrui.
-Eens in de zoveel tijd organiseren ze ook een beer olympics: in teams drinkspelletjes spelen zoals ‘’quarters’’, ‘’uno’’, ‘’cups’’ en het beroemde ‘’beerpong’’.
-De terroristische aanslag op Parijs overal in het nieuws was in Amerika, maar ik niks heb gehoord van Brussel.
-Bijna elke week wel eens het brandalarm af gaat, laatst zelfs om 2 uur ’s nachts. Stonden we daar met alle bewoners van Sargent Hall kou te kleunen in -10 graden.
-M’n teamgenoten het grappig vonden dat eekhoorn de Nederlandse vertaling is van squirrel, aangezien je dat hetzelfde uitspreekt als de noot die ze eten: acorn.
-Ik een keer een sinaassappelsap had besteld in de market naast de dining hall waarbij ze het doodnormaal vonden om de schil ook door de juicer te gooien… Bah, zo bitter. Kreeg gelukkig een nieuwe, hihi.
-Ik er vorig semester pas na 3 maanden achter kwam hoe de koffie kannen in de dining hall werken. Welcome back koffie verslaving!
-Mijn ouders voor mijn verjaardag super lief een pakketje hadden gestuurd die ik, helaas, pas na mijn verjaardag in Baker Centre Post Office op kon halen ipv de dag zelf in de dorm waar ze het normaal gesproken afleveren. Toen ik het na het weekend op kwam halen was er een stroomstoring… Ach, twee dagen na je verjaardag je cadeautjes openen heeft ook wel weer wat hihi.
-Er in Ohio vliegende spinnen bestaan inclusief hun hele spinnenweb. Creapy…
-Ik het weekend voor de finals met Olivia mee naar huis was gegaan, 2.5 uur van Athens, om haar huis en familie te zien en vervolgens naar een high school basketbal wedstrijd van haar broertje. Ja de gele schoolbussen en cheerleaders bestaan echt, haha!
-Je in Amerika een rijbewijs voor nog geen 200$ kan krijgen omdat lessen hier niet verplicht is. Je theorie is zelfs gratis! Ik weet wat ik binnenkort ga doen … (Ja I know, ik heb nog steeds geen rijbewijs op mijn 21e gheghe).
-Sneeuw super geliefd is in Ohio, iets waar ik het volledig mee eens was afgelopen januari / februari toen ik mij wekenlang Alice in Wonderland voelde met de 25 cm sneeuw. We kregen zelfs twee keer sneeuwvrij!
-Vanessa en ik, ons dagenlang afvroegen waar alle leuke eekhoorns waren toen we dit semester terugkwamen van de kerstvakantie (V was zo bruin trouwens, het is altijd zomer waar ze woont in Colombia!), tot we ons realiseerden dat ze natuurlijk een winterslaap houden haha.
-De meeste Amerikanen roller deo gebruiken ipv de spray. Ik word soms zelfs gek aangekeken wanneer ik de spray gebruik haha.
-Ik zeker eens in de week wel alleen met mijn coach of assistent coach op het veld sta om individuele skills te trainen. Je leert daar zo veel van, ik kan nu slaan als een beest haha (komt vást door al die gewichtstraining afgelopen maanden).
-Docenten het soms ‘’impolite’’ vinden als je ze alleen bij hun achternaam noemt. Ze geven de voorkeur aan enkel hun voornaam of dr./prof. ‘’achternaam’’.
-De OU campus ongeveer net zo groot is als Velserbroek en ik soms vakken aan de andere kant van de campus heb. Kun je je voorstellen om elke dag binnen 10 minuten naar de andere kant van Velserbroek te moeten lopen?
-Ik in het begin van het semester een hele groep Nederlandse exchange studenten tegen kwam in de dining hall.
-Mijn internationale Engelse les met bijna alleen maar Aziaten is, vier meiden uit Oman en één uit Japan.
-Bijna iedereen hier in een legging of joggingbroek loopt in plaats van een spijkerbroek. Wanneer ik een spijkerbroek draag, wordt er gelijk gezegd dat ik er zo leuk uit zie, haha. Zelfde verhaal voor make-up wat ik nog maar zelden draag.
-Vanessa en ik elkaar ’s avonds ‘’Buenos Noches’’ en ‘’Slaaplekker’’ wensen haha.
-V en ik letterlijk onze ‘’buurvrouw’’ kunnen horen wanneer ze iemand aan het bellen is, er is letterlijk geen muur tussen onze wandkasten. Zo werd ik ’s nachts laat wakker omdat ze een hoestaanval had (okee ik ben een lichte slaper haha) en konden we haar noedels laatst ruiken toen ze de magnetron om middernacht gebruikte. Ik ben benieuwd wat ze wel niet allemaal van ons hoort, of ruikt (student-athlete zweetvoetjes).
-Amerikanen gek zijn op pindakaas, vooral met banaan en ‘’chocolate chips’’ als toetje.
-Ze tijdens St. Patrick’s Day groen bier schonken in de kroeg.
-We taart (‘’pie’’) kregen tijdens de internationale ‘’PI day’’ (jeweetwel, de Griekse letter die staat voor 3,blabla). Ze hadden op de wiskunde faculteit zelfs de gangen versierd met een slinger van alle decimalen van pi.
-Een ‘’blauw oog’’ vanuit het Engels vertaald een zwart oog betekent (‘’black eye’’) en ze in het Spaans een paars oog gebruiken.
-We voor springbreak alleen maar indoor speelden en daarna mochten we eindelijk naar buiten wat nog steeds best een bummer was: het watersysteem was kapot dus we speelden een aantal weken op een droog waterveld wat te vergelijken is met een bos zonder bomen.
-Er best veel bekenden van OU deze zomer naar Europa komen, met Nederland in particular. Zoals het er nu uit ziet komt Vanessa een aantal dagen naar Velserbroek/Amsterdam, haar teamgenootje gaat met haar ouders op een cruise vanuit Amsterdam en mijn teamgenootje (keeper) komt een week naar Amsterdam voor een huwelijk van haar nicht die hier woont! Dus we gaan proberen te meeten om ze een tour in Amsterdam te geven 
-Het hier heel ongebruikelijk is om naar iemands anders cijfer voor een toets of project te vragen. Wat best typisch is aangezien cijfers hier veel belangrijker zijn dan bijv. in Nederland in verband met de GPA eisen die ze hier voor veel banen en masters stellen.
-Onze universiteit één of andere Humans vs Zombies wedstrijd heeft waarbij ze meerdere dagen met een soort waterpistool achter zogenaamde zombies rennen. Ze nemen hun pistolen zelfs mee naar de les dus het schijnt erg series genomen te worden.
-Ze in Amerika plastic proberen terug te dringen door middel van het bezuinigen op koffiecups ipv plastic zakjes. Zo heb ik laatst uitgevonden dat ik met mijn eigen koffiebeker voor maar $2.95 een Starbucks krijg ipv de $4.25 die ze handhaven voor een Starbucks meeneembeker. Goede aanschaf voor zo’n koffieleut als ik.
-Ik met Pasen geen chocolade eitjes heb gezien, maar wel veel plastic eieren die je open kon maken a la Kinder suprise met snoep of chocolade erin. We deden de vrijdag voor Pasen zelfs een egg-hunt met het team. 250 Eieren verstopt rondom het veld, ik vond er 21! Haha.

NARP period fall semester
Je vraagt je vast en zeker al af wat NARP in hemelsnaam betekent. Dit staat namelijk voor Non-Athletic-Regular-Person, ofwel bijna alle studenten naast de student-athletes. Na het verliezen van onze semifinal in de MAC tournament moesten we van de bond namelijk verplicht twee weken rust nemen. Na deze twee weken was het Thanksgiving en direct erna finals week en kerstvakantie wat inhield dat we die weken ook geen hockey mochten hebben om ons te kunnen focussen op school en daarna een maand vakantie konden vieren (naast het hardloopschema wat we als kerstcadeau mee naar huis kregen). Ik heb dus iets meer dan een maand lang niks aan hockey gedaan, wat eigenlijk best wel fijn was na zo’n intens eerste hockeyseizoen in Amerika. Zo heb ik ook mijn 21e verjaardag in Amerika kunnen vieren, op een heel andere manier dan ik thuis gewend was. Ik was jarig op een zondag en die zaterdag hadden we één van de beruchte beer olympics bij de jongens van honkbal thuis. ’s Avonds was ik met een goede vriend van engineering (Jonathan) naar de Buffalo Wild Wing’s gegaan waar we één of andere vechtwedstrijd op de schermen keken (ben de naam even kwijt, maar het was heel intens). Hier had ik om 12uur mijn eerste legale drankje gedronken: een Heineken! Haha. Na nog een drankje gedronken te hebben in de kroeg was ik naar bed gegaan om de volgende ochtend met mijn ouders en daarna met mijn oom & tante te Skypen. ’s Middags was ik met Jonathan en Vanessa wezen hiken bij een bos verderop genaamd Strouts, ’s avonds ging ik uiteten bij Applebees inclusief mijn teamgenootjes Alex en Kendall. Hier werd er door het personeel voor me gezongen haha, wat heel normaal schijnt te zijn in Amerika, en ik kreeg zelfs een gratis brownie! Verder heb ik me in deze periode voornamelijk op school gefocust ivm de finals en mijn engineering projecten die af moesten. Zo moest ik voor Construction Management allerlei kosten berekenen voor een rioleringssysteem in een dorp. Interessant he, haha.

Spring semester NARP -> Spring training
Aangezien V en ik beiden nu niet meer reizen voor wedstrijden tijdens het weekend, hebben we dit semester veel meer tijd om te socializen. Zo zijn we goede vriendinnetjes geworden met drie andere meiden van onze vloer in Sargent Hall waar we af en toe mee eten in de dining Hall of mee uit gaan naar bijvoorbeeld de ‘’fests’’. Laatst hadden we een soort ‘’floor picnic’’ midden in de gang met chicken wings en friet terwijl we het non stop over gezonde voeding hadden haha. Over de fests gesproken, ik snap nu wel waarom Ohio University voornamelijk in de staat Ohio bekend staat als partyschool. Tijdens spring semester zijn er namelijk na springbreak festivals tijdens het weekend. Deze festivals zijn genoemd naar de straat waar ze plaatsvinden. Het feesten en drinken vindt zich dus allemaal plaats in deze straat, voornamelijk binnenshuis of in de tuin mede door de politie. Tijdens deze festivals aast de politie op minderjarige om ze op te pakken. Heel schijnheilig, maar ze kunnen alleen iemand in de boeien slaan wanneer diegene als minderjarige op het voetpad alcohol drinkt, maar niet wanneer dit in de voortuin gebeurd. Heel bizar om mee te maken en niet te vergelijken met de festivals die ik ken in Nederland. Elk huis heeft wel een dj geregeld die muziek draait en een groot vat vol bier. Ik heb nog nooit zoveel dronken studenten bij elkaar gezien haha. Als athletes wordt er natuurlijk van ons verwacht dat we ons een beetje koest houden. Als we dan toch gaan, dan mogen we geen field hockey kleding dragen met het OU logo erop omdat het natuurlijk geen goede reputatie is voor het team.
Mijn wist je datjes zijn iets meer geworden dan ik had gedacht haha, dus ik zal dit stuk écht proberen kort te houden door enkel wat kleine feitjes uitgebreider te vertellen. Zo was ik op de dag dat ik van de winter terug in Amerika kwam, op de campus van Ohio State wezen kijken. Deze universiteit bevindt zich in de Big 10 conference voor hun athletics waaronder hockey, en dat was wel terug te zien. De campus was huge in vergelijking met de onze. Naarmate we steeds meer reizen en andere universiteiten zien word ik nog steeds heel vrolijk van onze, in dat opzicht, compacte campus waarbij alle gebouwen bij elkaar passen. Sprekend over architectuur, het ziet er naar uit dat ik een aantal keer in het jaar naast deze blog ook een blog voor mijn oude studievereniging in Eindhoven ga schrijven, over de (cultuur)verschillen met het studeren in Amerika en Nederland in combinatie met de verschillen (of overeenkomsten) in architectuur en stedenbouw. Super leuk en uitdagend aangezien ik geen architectuur vakken meer heb in Amerika naast een TIER II vak architectuur volgend jaar. Ik had mij trouwens bijna ingeschreven voor de Engineering fraternity Theta Tau. Uiteindelijk heb ik het niet gedaan omdat ik het al zo bizar druk had/heb, maar ik hoop er na mijn besluit hier mijn studie af te maken in de toekomst wel tijd voor te hebben zodat ik ‘’the American Greek life’’ ook eens mee kan maken! Verder waren Vanessa en ik het weekend voor Valentijnsdag, tijdens sib’s weekend (broers en zussen van studenten kwamen massaal naar OU), naar een concert van T-Pain geweest. Hilarisch en super Amerikaans. Na het concert waren we naar één van de zoveelste student-athlete huisfeestjes geweest, dit keer in een Football huis. Met onze Sargent floormates (non-athlete’s) zijn we ook weleens naar een NARP huisfeest geweest, wat er op de één of andere manier heel anders aan toe gaat. Op die feestjes wordt veel wiet gerookt en hangen mensen meer op de bank terwijl ze muziek luisteren. Als ik zeg dat ik uit Nederland kom en vlakbij Amsterdam woon denken ze gelijk dat ik ook mee wil roken, waarop ik ze vertel dat het er zo in Nederland niet aan toe gaat, juist omdat het legal is waarschijnlijk. Daarentegen wordt wiet (gelukkig) niet gebruikt op de athlete huisfeestjes en wordt er voornamelijk veel gedanst. Naast veel trainen, heel veel studeren en zo af en toe naar een feestje, heb ik me ook al twee keer in een jurk moeten hijsen voor een ceremonie. Zo hadden we eind januari met het hele team een uitreiking voor alle women student-athletes voor women leadership. Eind februari hadden we nog zo’n uitreiking voor student-athletes, maar dit keer voor de atleten met een GPA van 3.0 of hoger (vergelijkbaar met een 7,5 thuis), wat betekent dat je op de Honor Roll lijst komt die o.a. in Peden Stadium hangt. Tevens ben ik er achter gekomen dat voor zes uur opstaan echt niet in mijn systeem zit. Die 6:30 runs zijn dus echt verschrikkelijk. De eerste week ging redelijk omdat ik toen nog uit mezelf rond 5/6 uur wakker werd (Hallelujah jetlag), maar goed, nog twee weken en dan zijn we weer klaar met hockey. We hadden dit weekend een toernooi in Louisville (drie 60 minuten wedstrijden en vijf 25 minuten 7V7’s) tegen erg sterke scholen (top 30) wat heel slopend was dus ik kijk er stiekem wel naar uit. Het toernooi is ons verder best goed afgegaan. Ik mocht eindelijk weer op mijn favoriete plek op het middenveld spelen en heb zelfs gescoord met mijn backhand. Mijn coach kwam na de 3 hele veld wedstrijden naar me toe met allerlei argumenten waarom hij mij erg goed vond spelen en veel zelfvertrouwen had tijdens de wedstrijden. Super fijn om te horen na het harde werken tijdens alle spring trainingen! Na deze 2 weken trainen hebben we daarna weer 2 weken vrij om op de finals te focussen (wat ik er nodig ga hebben helaas) en daarna is het weer tijd om voor drie maanden naar Nederland terug te vliegen!

Thanksgiving + Canada
Canada was echt ontzettend gaaf! Mijn teamgenootje Rachel en haar ouders namen mij mee naar Oakville, hun woonplaats vlakbij Toronto. Ze kwamen ons ophalen met de auto voordat onze 7 uur durende trip naar Canada begon. We gingen de grens over bij Niagara waar je letterlijk de brug naar Canada over gaat. De Niagara Falls bevindt zich letterlijk op de grens van Amerika naar Canada en het was super mooi om te zien ’s avonds. Voornamelijk omdat het rond de kerst was, dus ze hadden ook een soort lichtjes parade. De eerste dag in Canada besteedden we shoppend in de Ikea en in het winkelcentrum van hun stad. Best grappig dat ze hier in Canada en Amerika alleen maar shoppen in malls, winkelstraten zoals wij die thuis kennen hebben ze hier niet echt. Shoppen heb ik zoiezo veel gedaan in Canada. Voornamelijk omdat het hier Black Friday was, de vrijdag na Thanksgiving. Letterlijk alles was 50% korting! Dat in combinatie met de goedkope Canadese dollar maakte het heel voordelig veel leuks te kopen zoals mijn jurkje voor mijn 21 diner en een nieuwe Abercrombie winterjas om de -20 in Athens te overleven.
Het hoogtepunt van deze week was duidelijk het uitstapje naar Toronto. We hebben daar weer veel geshopt, dit keer voornamelijk kerstcadeautjes (mijn koffer terug naar huis afgelopen winter zat letterlijk vol aan cadeau’s en souvenirs haha). Ook hadden we de CN tower bezocht, het beroemde honkbal stadion gezien, de jaarlijkse kerstmarkt bezocht waar ze zelfs Nederlands snoep en koek verkochten, het sea aquarium bezocht, het gemeentehuis gezien en we hadden heel chill gegeten in een restaurant van Lee (beroemde Canadese kok) wat eigenlijk veel te duur was, but so much worth it!

New York City
Ook afgelopen springbreak was het tijd voor een mooi uitstapje. Zo hadden mijn vriendinnetje uit Nederland (Joëlla) en ik besloten om elkaar te zien in New York aangezien zij nu een halfjaar geen school heeft en altijd al graag naar Amerika wilde komen. Na al die 6:30 runs vond ik ook wel dat ik een tripje naar New York City verdiende dus daar ging ik, zaterdagochtend om vijf uur ’s ochtends al met de bus naar Columbus Airport om Joëlla ’s avonds midden in NYC te meeten. De reis was slopend, omdat ik een stop had in Minnesota en pas na acht uur ’s avonds in Newark was, waarna ik nog met de trein richting downtown NYC moest. Best scary in je eentje ’s avonds laat voor het eerst in zo’n wereldstad met de metro, maar ik had het overleefd en het was onwijs leuk om Joël weer te zien. We hebben het een week lang echt super leuk gehad en onwijs veel gezien (én gelopen). Er was zoveel te zien als architectuur/engineering nerd, haha. We hadden een hotel geboekt in Upper Manhatten, ongeveer 30 straten van het centrum-centrum. Het was de eerste paar dagen en de laatste paar dagen ook nog eens super lekker weer met een zonnetje, maar we hebben ook nog sneeuw gezien. Die dag hadden we maar besloten naar het National Museum of History te gaan waar de film ‘’Night in the Museum’’ is opgenomen. Ze hadden een gave vlinder exhibitie en de grootste dinosaurus ooit gevonden werd op de vierde vloer tentoongesteld. Dat beest was huge! Het paste geeneens in de tentoonstellingshal, zijn hoofd hing awkward buiten de deuropening, haha.
De eerste dag hadden we al onwijs veel gezien waaronder het Rockefeller centre waar we uiteindelijk ook op zijn gegaan om over de stad heen te kijken (super gaaf) waarna we ’s ochtends uitgebreid hadden gebruncht bij Alice’s Tea Cup. Het uitzicht over de groene long van NYC (Central Park) viel wel een beetje tegen aangezien alle bomen kaal dus niet zo groen waren… Ondanks dat hebben we later in de week nog heel veel plezier van Central Park gehad wanneer we er doorheen gingen hardlopen. We hebben er op een andere dag ook gewoon doorheen gelopen en de beroemde fontijn van Gossip Girl gezien en een gedeelte van de dierentuin voordat we 5th avenue op gingen voor een shopsessie. Die straat is echt geweldig, een soort van de P.C. Hoofdstraat van NYC. ’s Werelds duurste hotel bevindt zich ook op die straat en de lobby alleen al is wauwie.
Naast shopsessies voor onder andere nieuwe Clarks, souvenirs en sportkleding (het is bizar hoe blij je een student athlete kan maken met nieuwe sportkleding) hebben we erg veel gelopen (op één dag helemaal vanuit Brooklyn via Lower Manhatten naar ons hotel op W92nd street) en aan sightseeing gedaan, maar ook hebben we heel veel lekkers gegeten. Van Carlo’s Bakery tot de ordinaire Mac Donald’s naar de vele populaire organische en biologische eettentjes. Voornamelijk de laatsten waren verrukkelijk en helemaal niet zo duur in vergelijking met de fastfood restaurants. Zo waren we ook een dagje naar Chelsea’s Market geweest, een omgebouwde fabriekshal met alleen maar lekker eten. Ook is de High Line daar in de buurt, een loop brug wat vroeger een spoor was, dwars door de stad met uitkijk op het vrijheidsbeeld. Ook hebben we de lokale supermarkten uitgeprobeerd zoals Trader’s Joe (soort Dekamarkt) en de Whole Foods (iets als de Marqt in Haarlem, super populair in NYC).
Tenslotte heb ik Joëlla nog een beetje het college life gevoel kunnen geven door de University of Columbia te bezoeken. Het is één van de Ivy Schools en peperduur, maar leuk om even op de campus gelopen te hebben. Toen we op een trapje zaten werden we zelfs door studenten gevraagd of we aan hun project mee wilden doen: zonnen op het trapje. Prima. Dus nu zijn we beroemd wiehoe.
Dit is maar een klein gedeelte van wat we verder allemaal nog gezien hebben, maar dan kan ik nog wel een aantal dagen verder typen haha. Wellicht schrijf ik hier nog wat meer over in mijn architectuur blog (link volgt later). Verdere hoogtepunten waren zeker ook het lopen over de Brooklyn Bridge waar we beiden een tekening van New York hadden gekocht, het uitzicht over lower Manhatten en het vrijheidsbeeld vanuit de ferry toen we naar Staten Island gingen, de stilte op ground zero bij de freedom tower waar de twee twin towers hebben gestaan, de kippenvel die me vervolgens overviel toen ik een roos in één van de duizenden namen van de slachtoffers geprikt zag, de machtige uitstraling van de Empire State building die boven alles uitkomt, de elegantie van het Chrysler building, de drukte in Chinatown en Little Italy, maar voornamelijk alle wolkenkrabbers die op elke hoek van de straat indrukwekkend je gezichtsveld opvulde. Een reis om nooit te vergeten, een stad om zeker nog eens naar terug te gaan!

Future
Mede door alle hier boven beschreven gebeurtenissen en herinneringen zag ik mezelf niet zo snel meer terug gaan naar Eindhoven na dit jaar in het buitenland. Ik kwam namelijk naar Amerika met het idee of binnen drie jaar in Amerika te slagen (wat uiteindelijk niet ging door de combinatie met sport en de soort van studieswitch dus het werd vier jaar wat het minimum is van een bachelor hier) of enkel na een jaar terug te gaan en bouwkunde weer op te pakken. Dit is uiteindelijk op gevoel het eerste geworden, ondanks dat ik er veel belangrijks van thuis voor op heb moeten geven... De levensstijl die ik inmiddels me eigen heb gemaakt is iets wat ik altijd al wilde; er is namelijk zo veel meer dan het volgen van een opleiding, maar ook zo veel meer dan sport! Op deze manier heb ik het beste van beide werelden: America, the place where two worlds colide, field hockey & engineering. In Nederland was hockeyen op een hoger niveau en bouwkunde gewoon niet samen te doen. Ik heb vorig jaar onwijs veel trainingen moeten missen doordat ik aan de andere kant van het land studeerde en dat terwijl ik maar 2 keer in de week trainde. Nu kan ik vijf keer per week trainen en nog steeds een goed diploma binnenslepen met gemiddelde cijfers!
Ik ga volgend jaar trouwens niet meer met Vanessa op de kamer helaas. We hebben het echt onwijs gezellig en zijn goede vriendinnen geworden, een soort van familie zelfs (haar moeder komt btw over 2 weken naar OU! Super excited om haar te ontmoeten), maar zij gaat waarschijnlijk in een appartement wonen volgend jaar en het jaar erop wanneer ze slaagt en ik blijf nog een jaar in de dorms. Ondanks dat ben ik nog steeds super excited voor volgend semester, ik ga namelijk met een nieuw teamgenootje op de kamer: Lulu uit Nieuw-Zeeland! Ze speelt momenteel voor het nationaal team (onder 21) dus die kunnen we wel goed gebruiken in het team! Verder zijn mijn teamgenoten, Kendall en Alex, en ik aan het zoeken naar een appartementje voor ons 3e (junior) en 4e (senior) jaar. We hebben al het één en ander op het oog! Athens is namelijk zo klein dat je soms al een jaar van tevoren iets moet regelen wil je iets geschikts vinden. We hopen dicht bij het veld te komen, voornamelijk omdat dit ook dicht bij de engineering faculteit en athletic training (hun major) gebouw is!
Dit besluit om hier mijn bachelor te halen betekent wel dat ik nog wel eventjes bezig ben met mijn bachelor, maar aangezien ik nog geen idee heb wat en waar ik precies een master zou willen doen vind ik dat wel prima. Laat mij maar even een paar jaar focussen op hockey, en een beetje op school, hihi…

…Tot snel (hopelijk sneller dan 3 maaden woeps)!