Bloed, zweet & tranen tijdens de voorbereidingen. - Reisverslag uit Velserbroek, Nederland van Illona Hartman - WaarBenJij.nu Bloed, zweet & tranen tijdens de voorbereidingen. - Reisverslag uit Velserbroek, Nederland van Illona Hartman - WaarBenJij.nu

Bloed, zweet & tranen tijdens de voorbereidingen.

Door: Illona Hartman

Blijf op de hoogte en volg Illona

04 Februari 2014 | Nederland, Velserbroek

Velserbroek, 4-2-2014, 22:30uur

Hi there!
Jullie zijn getuigen van mijn allereerste blog op deze geweldige (reis)site; wauw.
Vele van jullie zijn inmiddels al op de hoogte van mijn ‘Zuid-Afrika’ plannen en ik vind het super om te merken dat jullie allemaal erg geïnteresseerd en enthousiast reageren op mijn plannen, zelfs op mijn sponsoractie krijg ik veel positieve reacties; dat belooft vast een erg mooi bedrag te worden waar wij veel mooie dingen mee kunnen doen voor de kinderen in Ezulwini, Swaziland. Maar vooral het geven van iets waar geen waarde aan vast te stellen is en wat de kinderen daar het meest van alle nodig hebben; giving them love and attention ♥

Nu zijn jullie vast benieuwd waarom ik voor deze vrijwilligersreis gekozen heb en hoe dat allemaal tot stand gekomen is. Zoals bekend startte ik dit schooljaar met een iets ander idee dan wat het uiteindelijk geworden is. Zo wilde ik met geneeskunde gaan beginnen aan de UvA, maar helaas na de tweede ronde van de decentrale selectie en een zware loting mocht het niet zo zijn dat ik deze opleiding daadwerkelijk daar ging volgen. Zo koos ik uiteindelijk voor een wetenschappelijke studie, psychobiologie, ook aan de UvA. Heb een hele mooie drie maanden daar beleefd en geweldige mensen ontmoet, maar al dat onderzoeken en theoretische gedoe was niks voor mij. Ik wil met mensen (en creatief) bezig zijn, niet met delen van mensen. Uiteindelijk resulteerde studiejaar 2013 – 2014 dus in een tussenjaar, totaal niet gepland, dus was ik de eerste paar weken flink aan het brainstormen what to do next. Er stonden mij op dat moment namelijk negen blanco maanden te wachten. Ik was op dat moment – nog – de enige die gestopt was uit mijn vriendengroep(en) en ik had het idee alsof ik onwijs erg gefaald had. Daardoor voelde ik een bepaalde druk op mij om dit jaar iets nuttigs te moeten gaan doen. Uiteindelijk kwam ik via google en heel veel brainstormen op een perfecte planning; fulltime gaan werken in de horeca en het geld wat ik daarmee verdien besteden aan het reizen naar Afrika om daar mijn tijd nuttig te gaan besteden. Om anderen én mezelf te helpen; hoe ontdek je beter wie of wat je wilt zijn als je je een tijdje in een buitenlands avontuur stopt wat ook nog eens een mooi maatschappelijk doeleinde heeft! Toen ik in contact kwam met Activity International en dit plan met een vriendin - die ik al zo’n 16 jaar ken - besproken had, was de keuze dus snel gemaakt.

De voorbereidingen zijn inmiddels in volle gang en de dagen vliegen daardoor op de tiende versnelling voorbij. Zo hebben Jasmijn en ik ons 18 januari, na het bezoeken van de open dag van Activity International in Amersfoort, officieel ingeschreven voor de reis. En nu, 2,5 week later, is mijn reisverzekering omgezet, zijn de vliegtickets geboekt, zijn mijn VOG & paspoort aangevraagd bij de gemeente en werd ik gisterenavond lek geprikt door mevrouw van de vaccinaties, en oh wat had ze er een lol in. Aardige vrouw hoor, ik vond d’r vooral heel aardig toen ik tijdens het voorbereidende gesprek hoorde dat ik alleen nog maar gevaccineerd hoef te worden voor DTP. Ik kwam er namelijk met de gedachte ook nog voor Hepatitis A & B en gele koorts ingeënt te moeten worden dus dat viel gelukkig allemaal hartstikke mee. Op het moment dat ze met een iets te vrolijk gezicht de naald in mijn arm wilde steken moest ik wel even zweten, maar voordat ik me daar pas bewust van werd, werd de injectie alweer verwijderd. Dat ik toch even met gierende hormonen door mijn lijf strak van de spanning stond op het moment suprême werd door mevrouw vaccinatie ook opgemerkt. Leuke opmerking maakte ze er van; ‘Achjoh naalden zijn ook nare dingen, als mensen ze leuk zouden vinden, zou er iets niet goed met ze zijn.’ Ik kon de volgende dag misschien wel aardig wat spierpijn krijgen, zei ze erachteraan. Nou, dat was de volgende ochtend zeker te merken…
Maar goed, het hoofdstukje vaccinaties is godzijdank met enkel een stijve arm ook weer goed afgesloten! :)

Over de vliegtickets heb ik ook nog wel wat leuks te vertellen, maar dat zal ik bewaren voor mijn volgende blog(s).
TO BE CONTINUED…

Wil je snel en gemakkelijk op de hoogte blijven van mijn nieuwste blog? Meld je dan aan voor de mailingslijst links onderin!


  • 05 Februari 2014 - 15:34

    Monique Meijer:

    Lieve Illona,

    Prachtig geschreven en heb nu al zin om de rest te lezen en te volgen.

  • 05 Februari 2014 - 20:47

    Marja:

    Hey illona vind het een ontzettend mooi verhaal ben Harstikke trots op je en op wat je gaat doen xxx mams

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Illona

Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 767
Totaal aantal bezoekers 28125

Voorgaande reizen:

09 Augustus 2015 - 30 April 2018

Living the American Dream as an Ohio Bobcat

01 Juni 2014 - 14 Juli 2014

Emigreren met Activity International

Landen bezocht: