Het laatste semester hOUme
Door: Illona Hartman
Blijf op de hoogte en volg Illona
07 April 2019 | Verenigde Staten, The Plains
Leestijd: 10-15 minuten
[ zie mijn eigen website voor de foto's en originele berichten: http://illonahartman.weebly.com/home/lifestyle-20 ]
De laatste maand in Athens, Ohio, als OU studente is zojuist aangebroken (geschreven op 6 april). Een sentimenteel realiseer momentje. De afgelopen vier jaar heb ik onwijs veel mensen mogen ontmoeten en vriendschappen gesloten met zowel mede-studenten als teamgenoten en zelfs professoren en hockeycoaches die uit verschillende hoeken van de wereld naar Ohio zijn gekomen. Ik heb onwijs veel mogen zien van Amerika met het hockeyteam, maar ook met vrienden van mijn studieverenigingen en vrienden buiten het hockeyen en studeren om.
Veel momenten waar ik ontzettend dankbaar voor ben en graag op terugblik. Wie had dit ooit allemaal gedacht, toen ik nog als onzekere tiener met een geneeskunde droom op het Mendelcollege zat?
Klik hiernaast op de "Read More" button voor het volledige verhaa
Op het Mendel had ik tijdens de bovenbouw al snel door dat ik niet de beste in Engels was. Dat deze zwakte uiteindelijk zou leiden tot het creëren van een droom die ik binnen een aantal jaar werkelijkheid kon maken, klinkt nog steeds als een sprookje. Inmiddels is dit sprookje bijna uit en heb ik door middel van deze “American Dream”onwijs veel van mijzelf en de wereld om mij heen geleerd. Ik heb de afgelopen vier jaar bijvoorbeeld meer dan 20 staten mogen zien, en daar kan ik na deze zomer nog eens 8 bij op tellen wanneer ik met de “4K for Cancer” 6000 km door Amerika zal rennen en backpacken! Het blijft spannend allemaal hoe deze reis mij gaat verlopen, omdat ik helaas nog steeds niet mijn oude (sportieve) leventje terug heb door dagelijkse hoofdpijn en andere symptomen. Dit wordt voornamelijk veroorzaakt door overstimulatie van mijn hersenpan door stress of simpelweg te veel doen en denken.
“Stick to the pace” - I.H.
Een quote die goed past bij een (“retired”) hockeyster met een passie voor HARDlopen, die soms ook iets te veel bezig is met het kijken naar de toekomst in plaats van te genieten tijdens het moment zelf. Een leerproces wat steeds beter gaat na de diagnose van mijn “post concussion syndrome” vorig jaar. Zo heeft elk nadeel weer zijn voordeel?! “Things happen for a reason (and God can give you this reason)”.
Het woord van de maand maart en april heeft met een heel ander onderwerp te maken, namelijk Caden en ik:
Apron – Schort
Tijdens Caden en mijn eerste kerst als stel (inmiddels is dit 1,5 jaar geleden haha), gaf ik hem onder andere een schort als kerstcadeau omdat hij veel van koken (en kliederen) houdt. Het was bedoelt als een grapje (en gratis van mijn ooms kerstpakket, haha sssst...), maar uiteindelijk vond Caden dit het leukste cadeau... Daarbij leerde ik gelijk een nieuw woord in het Engels, haha! Genoeg nonsens, hier is de top 15 wist je datjes van de verschillen tussen de Nederlandse en Amerikaanse cultuur die ik de afgelopen maanden voor jullie opgespaard heb:
Wist je dat … (top 15)
1)...Er verschillende Engelse en Nederlandse termen zijn in de hockeywereld die erg verwarrend kunnen zijn want de termen gebruikt in Nederland klinken toch behoorlijk Engels:
2)...’Shoot’ in het Nederlands is “foot” in het Engels, wanneer de bal tegen de voet komt
3)...’Scoop’ is “aerial” in het Engels, wanneer de bal boven het hoofd – hopelijk - naar de andere kant van het veld geslingerd wordt
4)...’Shadow’ is “third party”, wanneer je tussen de bal en je teamgenoot loopt zonder de bal aan te raken (of zo iets, haha)
5)...’Backhand’ heet in het Engels de “reverse”, wanneer je via de linkerkant van je lichaam en stick een bal slaat
6)...’Forehand’ wordt in het Engels gebruikt als “open stick”, wanneer je de bal aan de rechterkant van je lichaam houdt of aanneemt
7)...Een ‘penalty’ is een “stroke” als de bal binnen 5 meter van het doel af genomen mag worden na een overtreding in de cirkel
8)...Een ‘flats’ beweging is een “sweep” in het Engels wat best logisch klinkt gezien het feit dat je in principe de ‘vloer veegt’ tijdens deze techniek, haha
9)...Het enige hockey woord dat in beide talen bestaat is “push”
10)...In Amerika noemt men de vetjes boven de heupen een “muffin top” terwijl wij het woord zwembandjes gebruiken
11)...Er is blijkbaar geen goede vertaling van ezelsoren in pagina’s van een leesboek naar het Engels
12)...In Athens bestaat er een “jambulance”: een oude ambulance wagen die omgetoverd is tot een mobiele radio met luide muziek die door de stad rijdt
13)...Amerikanen het Nederlandse woord ‘douchen’ heel grappig vinden klinken
14)...Tijdens mijn 23e verjaardag werd Kento’s auto weggehaald door een “tow truck”, omdat hij perongeluk in de parkeerplek van de buren stond. Het kostte hem $500 om zijn auto terug te krijgen!
15)...Ik met de "engineering ambassadors" een “etiquette dinner” had gedaan, waarbij ik veel geleerd had wat je wel/niet moet doen tijdens een net Amerikaans etentje: soep van je af eten, brood mand links aanbieden en doorgeven door het bij de persoon zelf neer te zetten, bestek niet op tafel maar op je bord leggen, niet met twee handen eten (?!). Vooral het laatste was verwarrend als Nederlandse. Tevens heb ik al deze regels overtreden toen ik vorige maand bij Virginia Tech met een professor moest lunchen, haha.
My Life in Pictures
Voor deze maand zou ik graag foto’s van mijn nieuwe huis willen laten zien. Doordat ik vorige zomer het nieuws kreeg niet meer te mogen hockeyen door mogelijk blijvend letsel van mijn beurse hersenpan, had ik besloten ergens anders te gaan wonen. Ik woonde mijn derde jaar namelijk samen met 2 teamgenoten in een appartement naast het hockeyveld en de ingenieurs faculteit. Ideaal voor toen. Echter voor mijn herstel en het nog steeds proberen te genieten van mijn laatste jaar zonder hockey, iets minder ideaal. Ik had niet zo’n zin in die dagelijkse confrontatie terwijl mijn ervaring in het appartement met mijn teamgenoten verder prima was. Ik besloot dus te verhuizen naar een studentenhuis midden in het studentendorp! Ik woon nu sinds augustus samen met 17 huisgenoten van 10 verschillende nationaliteiten: Japan, Duitsland, Spanje, Nederland (moi!), Argentinië. Brazilië, Ecuador, Colombia, Dominicaanse Republiek en Amerika zelf. Via de foto’s kunnen jullie een kijke nemen hoe goed het mij bevalt in dit mooie huis gebouwd in de 19e eeuw. Gek idee dat ik over een maand alweer ga verhuizen...
Tennessee, Thanksgiving en Kerstmis
...Voordat ik te emotioneel ga worden, blik ik graag terug op mijn hoogtepunten van mijn eerste semester van mijn laatste jaar (“senior year”). Ondanks mijn hersenschudding behandelingen twee keer per maand, heb ik tussendoor op de dagen dat mijn hoofdpijn te doen was nog veel leuke dingen kunnen doen. Zo ben ik voor “reading day” weekend met drie vrienden van mijn “fraternity” Theta Tau naar Tennessee gereden om naar mijn eerste “National Park” te gaan! We verbleven in een ruime, houten hut vlak buiten het bekende en toeristische Pigeon Forest en Gatlinburg. Deze twee steden zijn omringd bij bergen die het “Smoky Mountain National Park” vormen. Hier ben ik voor het eerst in de bergen geweest. Wauw – wat een adembenemend uitzicht, zoals hier op de foto’s te zien is:
Tevens was het dat semester ook tijd voor een aantal feesdagen zoals Thanksgiving en Kerstmis. Met Thanksgiving ging ik net als vorig jaar met Caden mee naar Marietta, waar zijn opa en oma wonen en de familie van zijn moeder langskwam voor traditionele kalkoen en aardappelpuree. Dit keer geen “Turkey Trot” ’s ochtends. Deze 5km hardloopwedstrijd op de Thanksgiving ochtend schijnt voor velen een traditie te zijn, maar door mijn hoofd gedoe zat dat er even niet in, wie weet volgend jaar – als ik in Amerika blijf...
Vorig jaar was ook de eerste keer in 24 jaar dat ik besloot Kerst in het buitenland te vieren. Kerst gaat er toch wel een beetje anders aan toe in Amerika dan in Nederland, vooral bij een Katholieke familie zoals die van Caden. Zo stond Kerstavond in het teken van het bijwonen van de kerstdienst, wat erg mooi en bijzonder was. We zongen – voor mij – bekende liedjes die wij op de basischool de Rozenbeek ook altijd ’s avonds op het schoolplein zongen voordat we het kerstdiner hadden de avond voor de kerstvakantie. Nadat we bij de Katholieke kerk waren geweest en langs waren gegaan bij Caden’s familie aan de kant van zijn vader, gingen we snel door – als verrassing – naar de kerk van zijn moeders kant waar zijn opa en oma waren. Dit was een Protestantse kerk, maar ook een mooie dienst met het oplichten van kaarsen en meer gezang met een live band!
Aan het einde van de avond reden we terug naar Athens waar we al wat cadeaus met Caden’s zus en haar verloofde geopend hadden. De volgende ochtend stonden we al om 8 uur op om weer terug te gaan naar Marietta voor nog meer cadeaus met Caden’s ouders en later ook nog met zijn opa & oma en nichtjes! Ik heb nog nooits zoveel cadeaus en snelwegen bij elkaar gezien tijdens Kerstmis, haha. Blijven slapen in zijn oude woonplaats was helaas geen optie, want ze hebben 8 katten en ik ben allergisch, hihi.
Kerstvakantie in Nederland en België
De dag na kerst, wat bij ons bekend is als tweede kerstdag, vloog ik terug naar Amsterdam om op derde kerstdag thuis aan te komen. Die dag had ik gezellig met mijn ouders gegeten en we hadden ook nog wat cadeaus geopend als traditie. Uiteindelijk was ik maar 2 weekjes in Nederland – eigenlijk veels te kort om alles te doen en iedereen te zien – en had ik eingelijk ook nog wel naar Engeland gewild om één van m’n beste vriendinnetjes op te zoeken, Joëlla. Gelukkig had ik wel genoeg tijd om de toerist uit te hangen in Nederland en bijna al mijn lieve vriendinnetjes en familieleden éénmaal te kunnen zien voordat ik weer terug naar Amerika ging voor minstens 9 maanden of langer.
Daarnaast ben ik ook nog een weekendje naar Brussel geweest met vriendinnetjes Manouk en Julia, die ik al vanaf de basisschool ken. Ontzettend leuk en fijn om eindelijk onze droom om samen op vakantie te gaan waar te maken! Brussel was ontzettend mooi en gezellig, vooral omdat ze in januari nog steeds de kerstmarkt met straatverlichting hadden staan! Naast shoppen en heel veel wandelen, hadden we ook het beroemde Atomium gezien van de wereldtentoonstellingen en we hadden veel Belgische biertjes geproefd, hihi.
De dag na Brussel kwam Caden naar Nederland vliegen om een weekje met mijn vrienden en familie door te brengen. Ook hadden we natuurlijk veel gezien zoals het Anne Frank huis en Rijksmuseum in Amsterdan, Haarlem, Beverwijk, Zaandam, Maastricht met Suzanne en vriendjelief Gio en zelfs nog Eindhoven en de campus met mijn oud-studiegenootjes daar. Over mijn tijd in Nederland met Caden had ik laatst een Engelse blog geschreven voor de “engineering ambassador” website die hier te lezen valt. Helaas vlogen we wel grotendeels apart naar huis omdat Caden zijn vlucht een stuk later had geboekt dan ik.
Maandelijke 4K Update
Zoals beloofd ook een Nederlandse update over mijn 4K for Cancer actie wat binnen een paar weken al van start gaat. Tijdens de herfst had ik tegen mijzelf gezegd dat ik mij alleen zal focussen op mijn herstel en school, maar wanneer ik een goede dag of week had probeerde ik toch een beetje te joggen of fietsen. Daarnaast kon ik het ook niet laten helemaal mijn sponsoractie op pauze te zetten, dus heb ik toch nog drie acties weten te houden om geld in te zamelen voor het Ulman Foundation dat semester en om daarbij aandacht te vragen voor kanker ter nagedachtenis van mijn lieve achternichtje Leighton.
De eerste actie was in samenwerking met een bekende Amerikaanse (of eigenlijk Mexicaanse) keten die Chipotle heet. In Amerika sluiten grote nationale bedrijven als deze vaak een actie af met non-profits of andere sponsoracties om te helpen met geld inzamelen. Zodoende hoefden Sara en ik enkel posters te verspreiden tijdens Homecoming, een jaarlijks evenement waarbij “alumni” terug naar de campus komen. Sara zou gaan fietsen met de 4K San Francisco deze zomer, maar dat wordt nu waarschijnlijk volgend jaar of later, waardoor we toch nog twee acties samen hebben kunnen organiseren tot ze geblesseerd raakte. Met Chipotle hadden we zodoende $200 opgehaald en twee weken later hadden we tijdens “Dad’s Weekend” een pannenkoeken ontbijt georganiseerd bij restaurant “Applebee’s”. Met huisgenoten en studiegenoten van Theta Tau hadden we pannenkoeken geserveerd aan vrienden en familieleden die hun vader meenamen naar dit ontbijt op de vroege zaterdagochtend van 8 tot 10 uur. Ondanks de vroege ochtend hadden we zo’n 50 man geserveerd en $300 opgehaald!
De andere twee acties waren voornamelijk online. Zo had ik een video gemaakt voor mijn 24e verjaardag en had ik mijn vrienden en bekenden aangespoord om een donatie te maken voordat ik 24 zou worden. Als ik destijds de $8000 zou halen, dan zou ik tijdens mijn verjaardag de hele dag een feesthoedje dragen. En ja hoor, daar liep ik op mijn 24e verjaardag met een feesthoedje over de campus van de ene naar de andere les en van de ene naar de andere (verjaardags)afspraak, haha. Ik kreeg in ieder geval veel lachende gezichten en “happy birthday’s” naar mij geslingerd hihi.
Tijdens oud & nieuw had ik een bingo actie gedaan via een Instagram, Facebook en Snapchat poll in mijn “story”. Hierop konden volgers een klein bedrag van 2, 3, 5 of 10 euro/dollar stemmen en uiteindelijk overmaken naar mijn actie. Uiteindelijk kreeg ik daarmee veel verschillende donaties binnen van mensen die ik niet eens heel veel meer spreek! Mooi om te zien dat iedereen een beetje meedenkt aan het gevecht tegen kanker en het herdenken van Leighton Hailey. Aan het einde van 2018 had ik daardoor $8121.07 opgehaald voor Ulman! Wilt u ook graag nog doneren na het lezen van mijn blog? Via deze link kunt u met een Nederlandse bankpas doneren waarbij u 1 van mijn 200 donors kunt worden om dichterbij mijn doel van 10.000 dollar te komen! Uw volledige bedrag gaat richting het Ulman Foundation, niks gaat richting mijn 4K for Cancer run. De kosten van deze zomer moet ik zelfd dekken en daarnaast slapen we gratis bij kerken, scholen, etc. Steunt u mij zoals ik Leighton steun? #TeamLeighton
"Life starts where worlds collide, so I travel the world by feet." - I.H
“Where Two Worlds Collide”, de titel van mijn blog begint steeds meer vorm te krijgen. Het begon met het delen van mijn Amerikaanse studentenleven als Nederlandse en mijn grote passie voor zowel architectuur als (civiele) techniek. Nadat de 4K for Cancer op mijn pad kwam, gaf mij dat een reden om mijn blog en goede doel ook via Instagram met de rest van de wereld te delen ter herdenking van Leighton. Ik heb inmiddels 5K aan volgers – wauw! Dit is voor mij een platform waar ik voornamelijk veel tijd en aandacht besteed aan het delen van mijn hobby’s: reizen en hardlopen. Precies wat de 4K for Cancer mij bied naast het eren van mijn achternichtje en het steunen van anderen die getroffen zijn door kanker. Nu ik niet meer mag hockeyen, lijkt het alsof “worlds collide” ook geldt voor “dreams collide”: mijn droom om ooit in Australië als topsporter te kunnen hockeyen is nu vervangen door mijn droom om in de atletiek ooit als sprinter in de prijzen te kunnen vallen. Zo te lezen gaat mijn website dus steeds meer richting “worlds collide” in plaats van enkel het combineren van mijn studentenleven en wereldje in zowel Nederland als Amerika.
Naast het samenkomen van mijn werelden en dromen op het internet zullen mijn Nederlandse wereld en Amerikaanse wereld ook steeds meer samen komen. Zo is mijn vriend Caden bijvoorbeeld al meerdere keren naar Nederland geweest en ik heb 3 vriendinnen van Ohio University tijdens de 2 zomers thuis mogen ontvangen. Daar komt nu ook bovenop dat de eerste Nederlanders snel deze kant op komen: mijn ouders! Ik kan het nog steeds niet geloven dat mijn ouders binnen een maand in Athens zijn om mijn diplomauitreiking bij te wonen. Ik kan niet wachten om ze alles van de campus te kunnen laten zien! Wie weet zelfs mijn nieuwe campus, want het begint er steeds meer op te lijken dat ik mijn studie met een master in Virginia ga vervolgen... Wat enkel 2 staten verdrop is. Hierover volgende maand meer wanneer ik een definitief besluit moet maken met betrekking tot masteropleidingen... Spannend!
Liefs, Illona.
[ zie mijn eigen website voor de foto's en originele berichten: http://illonahartman.weebly.com/home/lifestyle-20 ]
De laatste maand in Athens, Ohio, als OU studente is zojuist aangebroken (geschreven op 6 april). Een sentimenteel realiseer momentje. De afgelopen vier jaar heb ik onwijs veel mensen mogen ontmoeten en vriendschappen gesloten met zowel mede-studenten als teamgenoten en zelfs professoren en hockeycoaches die uit verschillende hoeken van de wereld naar Ohio zijn gekomen. Ik heb onwijs veel mogen zien van Amerika met het hockeyteam, maar ook met vrienden van mijn studieverenigingen en vrienden buiten het hockeyen en studeren om.
Veel momenten waar ik ontzettend dankbaar voor ben en graag op terugblik. Wie had dit ooit allemaal gedacht, toen ik nog als onzekere tiener met een geneeskunde droom op het Mendelcollege zat?
Klik hiernaast op de "Read More" button voor het volledige verhaa
Op het Mendel had ik tijdens de bovenbouw al snel door dat ik niet de beste in Engels was. Dat deze zwakte uiteindelijk zou leiden tot het creëren van een droom die ik binnen een aantal jaar werkelijkheid kon maken, klinkt nog steeds als een sprookje. Inmiddels is dit sprookje bijna uit en heb ik door middel van deze “American Dream”onwijs veel van mijzelf en de wereld om mij heen geleerd. Ik heb de afgelopen vier jaar bijvoorbeeld meer dan 20 staten mogen zien, en daar kan ik na deze zomer nog eens 8 bij op tellen wanneer ik met de “4K for Cancer” 6000 km door Amerika zal rennen en backpacken! Het blijft spannend allemaal hoe deze reis mij gaat verlopen, omdat ik helaas nog steeds niet mijn oude (sportieve) leventje terug heb door dagelijkse hoofdpijn en andere symptomen. Dit wordt voornamelijk veroorzaakt door overstimulatie van mijn hersenpan door stress of simpelweg te veel doen en denken.
“Stick to the pace” - I.H.
Een quote die goed past bij een (“retired”) hockeyster met een passie voor HARDlopen, die soms ook iets te veel bezig is met het kijken naar de toekomst in plaats van te genieten tijdens het moment zelf. Een leerproces wat steeds beter gaat na de diagnose van mijn “post concussion syndrome” vorig jaar. Zo heeft elk nadeel weer zijn voordeel?! “Things happen for a reason (and God can give you this reason)”.
Het woord van de maand maart en april heeft met een heel ander onderwerp te maken, namelijk Caden en ik:
Apron – Schort
Tijdens Caden en mijn eerste kerst als stel (inmiddels is dit 1,5 jaar geleden haha), gaf ik hem onder andere een schort als kerstcadeau omdat hij veel van koken (en kliederen) houdt. Het was bedoelt als een grapje (en gratis van mijn ooms kerstpakket, haha sssst...), maar uiteindelijk vond Caden dit het leukste cadeau... Daarbij leerde ik gelijk een nieuw woord in het Engels, haha! Genoeg nonsens, hier is de top 15 wist je datjes van de verschillen tussen de Nederlandse en Amerikaanse cultuur die ik de afgelopen maanden voor jullie opgespaard heb:
Wist je dat … (top 15)
1)...Er verschillende Engelse en Nederlandse termen zijn in de hockeywereld die erg verwarrend kunnen zijn want de termen gebruikt in Nederland klinken toch behoorlijk Engels:
2)...’Shoot’ in het Nederlands is “foot” in het Engels, wanneer de bal tegen de voet komt
3)...’Scoop’ is “aerial” in het Engels, wanneer de bal boven het hoofd – hopelijk - naar de andere kant van het veld geslingerd wordt
4)...’Shadow’ is “third party”, wanneer je tussen de bal en je teamgenoot loopt zonder de bal aan te raken (of zo iets, haha)
5)...’Backhand’ heet in het Engels de “reverse”, wanneer je via de linkerkant van je lichaam en stick een bal slaat
6)...’Forehand’ wordt in het Engels gebruikt als “open stick”, wanneer je de bal aan de rechterkant van je lichaam houdt of aanneemt
7)...Een ‘penalty’ is een “stroke” als de bal binnen 5 meter van het doel af genomen mag worden na een overtreding in de cirkel
8)...Een ‘flats’ beweging is een “sweep” in het Engels wat best logisch klinkt gezien het feit dat je in principe de ‘vloer veegt’ tijdens deze techniek, haha
9)...Het enige hockey woord dat in beide talen bestaat is “push”
10)...In Amerika noemt men de vetjes boven de heupen een “muffin top” terwijl wij het woord zwembandjes gebruiken
11)...Er is blijkbaar geen goede vertaling van ezelsoren in pagina’s van een leesboek naar het Engels
12)...In Athens bestaat er een “jambulance”: een oude ambulance wagen die omgetoverd is tot een mobiele radio met luide muziek die door de stad rijdt
13)...Amerikanen het Nederlandse woord ‘douchen’ heel grappig vinden klinken
14)...Tijdens mijn 23e verjaardag werd Kento’s auto weggehaald door een “tow truck”, omdat hij perongeluk in de parkeerplek van de buren stond. Het kostte hem $500 om zijn auto terug te krijgen!
15)...Ik met de "engineering ambassadors" een “etiquette dinner” had gedaan, waarbij ik veel geleerd had wat je wel/niet moet doen tijdens een net Amerikaans etentje: soep van je af eten, brood mand links aanbieden en doorgeven door het bij de persoon zelf neer te zetten, bestek niet op tafel maar op je bord leggen, niet met twee handen eten (?!). Vooral het laatste was verwarrend als Nederlandse. Tevens heb ik al deze regels overtreden toen ik vorige maand bij Virginia Tech met een professor moest lunchen, haha.
My Life in Pictures
Voor deze maand zou ik graag foto’s van mijn nieuwe huis willen laten zien. Doordat ik vorige zomer het nieuws kreeg niet meer te mogen hockeyen door mogelijk blijvend letsel van mijn beurse hersenpan, had ik besloten ergens anders te gaan wonen. Ik woonde mijn derde jaar namelijk samen met 2 teamgenoten in een appartement naast het hockeyveld en de ingenieurs faculteit. Ideaal voor toen. Echter voor mijn herstel en het nog steeds proberen te genieten van mijn laatste jaar zonder hockey, iets minder ideaal. Ik had niet zo’n zin in die dagelijkse confrontatie terwijl mijn ervaring in het appartement met mijn teamgenoten verder prima was. Ik besloot dus te verhuizen naar een studentenhuis midden in het studentendorp! Ik woon nu sinds augustus samen met 17 huisgenoten van 10 verschillende nationaliteiten: Japan, Duitsland, Spanje, Nederland (moi!), Argentinië. Brazilië, Ecuador, Colombia, Dominicaanse Republiek en Amerika zelf. Via de foto’s kunnen jullie een kijke nemen hoe goed het mij bevalt in dit mooie huis gebouwd in de 19e eeuw. Gek idee dat ik over een maand alweer ga verhuizen...
Tennessee, Thanksgiving en Kerstmis
...Voordat ik te emotioneel ga worden, blik ik graag terug op mijn hoogtepunten van mijn eerste semester van mijn laatste jaar (“senior year”). Ondanks mijn hersenschudding behandelingen twee keer per maand, heb ik tussendoor op de dagen dat mijn hoofdpijn te doen was nog veel leuke dingen kunnen doen. Zo ben ik voor “reading day” weekend met drie vrienden van mijn “fraternity” Theta Tau naar Tennessee gereden om naar mijn eerste “National Park” te gaan! We verbleven in een ruime, houten hut vlak buiten het bekende en toeristische Pigeon Forest en Gatlinburg. Deze twee steden zijn omringd bij bergen die het “Smoky Mountain National Park” vormen. Hier ben ik voor het eerst in de bergen geweest. Wauw – wat een adembenemend uitzicht, zoals hier op de foto’s te zien is:
Tevens was het dat semester ook tijd voor een aantal feesdagen zoals Thanksgiving en Kerstmis. Met Thanksgiving ging ik net als vorig jaar met Caden mee naar Marietta, waar zijn opa en oma wonen en de familie van zijn moeder langskwam voor traditionele kalkoen en aardappelpuree. Dit keer geen “Turkey Trot” ’s ochtends. Deze 5km hardloopwedstrijd op de Thanksgiving ochtend schijnt voor velen een traditie te zijn, maar door mijn hoofd gedoe zat dat er even niet in, wie weet volgend jaar – als ik in Amerika blijf...
Vorig jaar was ook de eerste keer in 24 jaar dat ik besloot Kerst in het buitenland te vieren. Kerst gaat er toch wel een beetje anders aan toe in Amerika dan in Nederland, vooral bij een Katholieke familie zoals die van Caden. Zo stond Kerstavond in het teken van het bijwonen van de kerstdienst, wat erg mooi en bijzonder was. We zongen – voor mij – bekende liedjes die wij op de basischool de Rozenbeek ook altijd ’s avonds op het schoolplein zongen voordat we het kerstdiner hadden de avond voor de kerstvakantie. Nadat we bij de Katholieke kerk waren geweest en langs waren gegaan bij Caden’s familie aan de kant van zijn vader, gingen we snel door – als verrassing – naar de kerk van zijn moeders kant waar zijn opa en oma waren. Dit was een Protestantse kerk, maar ook een mooie dienst met het oplichten van kaarsen en meer gezang met een live band!
Aan het einde van de avond reden we terug naar Athens waar we al wat cadeaus met Caden’s zus en haar verloofde geopend hadden. De volgende ochtend stonden we al om 8 uur op om weer terug te gaan naar Marietta voor nog meer cadeaus met Caden’s ouders en later ook nog met zijn opa & oma en nichtjes! Ik heb nog nooits zoveel cadeaus en snelwegen bij elkaar gezien tijdens Kerstmis, haha. Blijven slapen in zijn oude woonplaats was helaas geen optie, want ze hebben 8 katten en ik ben allergisch, hihi.
Kerstvakantie in Nederland en België
De dag na kerst, wat bij ons bekend is als tweede kerstdag, vloog ik terug naar Amsterdam om op derde kerstdag thuis aan te komen. Die dag had ik gezellig met mijn ouders gegeten en we hadden ook nog wat cadeaus geopend als traditie. Uiteindelijk was ik maar 2 weekjes in Nederland – eigenlijk veels te kort om alles te doen en iedereen te zien – en had ik eingelijk ook nog wel naar Engeland gewild om één van m’n beste vriendinnetjes op te zoeken, Joëlla. Gelukkig had ik wel genoeg tijd om de toerist uit te hangen in Nederland en bijna al mijn lieve vriendinnetjes en familieleden éénmaal te kunnen zien voordat ik weer terug naar Amerika ging voor minstens 9 maanden of langer.
Daarnaast ben ik ook nog een weekendje naar Brussel geweest met vriendinnetjes Manouk en Julia, die ik al vanaf de basisschool ken. Ontzettend leuk en fijn om eindelijk onze droom om samen op vakantie te gaan waar te maken! Brussel was ontzettend mooi en gezellig, vooral omdat ze in januari nog steeds de kerstmarkt met straatverlichting hadden staan! Naast shoppen en heel veel wandelen, hadden we ook het beroemde Atomium gezien van de wereldtentoonstellingen en we hadden veel Belgische biertjes geproefd, hihi.
De dag na Brussel kwam Caden naar Nederland vliegen om een weekje met mijn vrienden en familie door te brengen. Ook hadden we natuurlijk veel gezien zoals het Anne Frank huis en Rijksmuseum in Amsterdan, Haarlem, Beverwijk, Zaandam, Maastricht met Suzanne en vriendjelief Gio en zelfs nog Eindhoven en de campus met mijn oud-studiegenootjes daar. Over mijn tijd in Nederland met Caden had ik laatst een Engelse blog geschreven voor de “engineering ambassador” website die hier te lezen valt. Helaas vlogen we wel grotendeels apart naar huis omdat Caden zijn vlucht een stuk later had geboekt dan ik.
Maandelijke 4K Update
Zoals beloofd ook een Nederlandse update over mijn 4K for Cancer actie wat binnen een paar weken al van start gaat. Tijdens de herfst had ik tegen mijzelf gezegd dat ik mij alleen zal focussen op mijn herstel en school, maar wanneer ik een goede dag of week had probeerde ik toch een beetje te joggen of fietsen. Daarnaast kon ik het ook niet laten helemaal mijn sponsoractie op pauze te zetten, dus heb ik toch nog drie acties weten te houden om geld in te zamelen voor het Ulman Foundation dat semester en om daarbij aandacht te vragen voor kanker ter nagedachtenis van mijn lieve achternichtje Leighton.
De eerste actie was in samenwerking met een bekende Amerikaanse (of eigenlijk Mexicaanse) keten die Chipotle heet. In Amerika sluiten grote nationale bedrijven als deze vaak een actie af met non-profits of andere sponsoracties om te helpen met geld inzamelen. Zodoende hoefden Sara en ik enkel posters te verspreiden tijdens Homecoming, een jaarlijks evenement waarbij “alumni” terug naar de campus komen. Sara zou gaan fietsen met de 4K San Francisco deze zomer, maar dat wordt nu waarschijnlijk volgend jaar of later, waardoor we toch nog twee acties samen hebben kunnen organiseren tot ze geblesseerd raakte. Met Chipotle hadden we zodoende $200 opgehaald en twee weken later hadden we tijdens “Dad’s Weekend” een pannenkoeken ontbijt georganiseerd bij restaurant “Applebee’s”. Met huisgenoten en studiegenoten van Theta Tau hadden we pannenkoeken geserveerd aan vrienden en familieleden die hun vader meenamen naar dit ontbijt op de vroege zaterdagochtend van 8 tot 10 uur. Ondanks de vroege ochtend hadden we zo’n 50 man geserveerd en $300 opgehaald!
De andere twee acties waren voornamelijk online. Zo had ik een video gemaakt voor mijn 24e verjaardag en had ik mijn vrienden en bekenden aangespoord om een donatie te maken voordat ik 24 zou worden. Als ik destijds de $8000 zou halen, dan zou ik tijdens mijn verjaardag de hele dag een feesthoedje dragen. En ja hoor, daar liep ik op mijn 24e verjaardag met een feesthoedje over de campus van de ene naar de andere les en van de ene naar de andere (verjaardags)afspraak, haha. Ik kreeg in ieder geval veel lachende gezichten en “happy birthday’s” naar mij geslingerd hihi.
Tijdens oud & nieuw had ik een bingo actie gedaan via een Instagram, Facebook en Snapchat poll in mijn “story”. Hierop konden volgers een klein bedrag van 2, 3, 5 of 10 euro/dollar stemmen en uiteindelijk overmaken naar mijn actie. Uiteindelijk kreeg ik daarmee veel verschillende donaties binnen van mensen die ik niet eens heel veel meer spreek! Mooi om te zien dat iedereen een beetje meedenkt aan het gevecht tegen kanker en het herdenken van Leighton Hailey. Aan het einde van 2018 had ik daardoor $8121.07 opgehaald voor Ulman! Wilt u ook graag nog doneren na het lezen van mijn blog? Via deze link kunt u met een Nederlandse bankpas doneren waarbij u 1 van mijn 200 donors kunt worden om dichterbij mijn doel van 10.000 dollar te komen! Uw volledige bedrag gaat richting het Ulman Foundation, niks gaat richting mijn 4K for Cancer run. De kosten van deze zomer moet ik zelfd dekken en daarnaast slapen we gratis bij kerken, scholen, etc. Steunt u mij zoals ik Leighton steun? #TeamLeighton
"Life starts where worlds collide, so I travel the world by feet." - I.H
“Where Two Worlds Collide”, de titel van mijn blog begint steeds meer vorm te krijgen. Het begon met het delen van mijn Amerikaanse studentenleven als Nederlandse en mijn grote passie voor zowel architectuur als (civiele) techniek. Nadat de 4K for Cancer op mijn pad kwam, gaf mij dat een reden om mijn blog en goede doel ook via Instagram met de rest van de wereld te delen ter herdenking van Leighton. Ik heb inmiddels 5K aan volgers – wauw! Dit is voor mij een platform waar ik voornamelijk veel tijd en aandacht besteed aan het delen van mijn hobby’s: reizen en hardlopen. Precies wat de 4K for Cancer mij bied naast het eren van mijn achternichtje en het steunen van anderen die getroffen zijn door kanker. Nu ik niet meer mag hockeyen, lijkt het alsof “worlds collide” ook geldt voor “dreams collide”: mijn droom om ooit in Australië als topsporter te kunnen hockeyen is nu vervangen door mijn droom om in de atletiek ooit als sprinter in de prijzen te kunnen vallen. Zo te lezen gaat mijn website dus steeds meer richting “worlds collide” in plaats van enkel het combineren van mijn studentenleven en wereldje in zowel Nederland als Amerika.
Naast het samenkomen van mijn werelden en dromen op het internet zullen mijn Nederlandse wereld en Amerikaanse wereld ook steeds meer samen komen. Zo is mijn vriend Caden bijvoorbeeld al meerdere keren naar Nederland geweest en ik heb 3 vriendinnen van Ohio University tijdens de 2 zomers thuis mogen ontvangen. Daar komt nu ook bovenop dat de eerste Nederlanders snel deze kant op komen: mijn ouders! Ik kan het nog steeds niet geloven dat mijn ouders binnen een maand in Athens zijn om mijn diplomauitreiking bij te wonen. Ik kan niet wachten om ze alles van de campus te kunnen laten zien! Wie weet zelfs mijn nieuwe campus, want het begint er steeds meer op te lijken dat ik mijn studie met een master in Virginia ga vervolgen... Wat enkel 2 staten verdrop is. Hierover volgende maand meer wanneer ik een definitief besluit moet maken met betrekking tot masteropleidingen... Spannend!
Liefs, Illona.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
