HOUme away from Home

Hoi allemaal,

Welkom op mijn eerste Lifestyle blog op mijn nieuwe site! Stiekem ben ik best wel heel erg excited, omdat ik nu veel gemakkelijker foto’s en videomateriaal aan mijn verhaal kan koppelen. Tevens is alles per onderwerp overzichtelijk terug te vinden via de buttons bovenaan de website!
(Zie: http://illonahartman.weebly.com/home/lifestyle-12 voor de originele blog incl. foto’s)

Bij een nieuwe site horen natuurlijk vernieuwingen, zo heb ik bedacht een ‘woord van de maand’ in te voeren. Zoals de meesten van jullie weten was en is mijn Engelse woordenschat niet al te denderend dus ik leer veel nieuwe woorden tijdens mijn Amerikaanse avontuur. Hierbij dan het woord van de maand Augustus:

Jeopardize – In gevaar brengen

Dit woord werd gebruikt door mijn conditie coach Ian begin deze maand toen mijn liesblessure weer op kwam zetten, waarbij hij wilde dat we het voorzichtig aan zouden pakken zodat mijn hockey seizoen ‘niet in gevaar gebracht’ werd! Tevens gebruikte mijn teamgenootje het laatst toen haar moeder vertelde dat ze afgelopen vrijdag niet bij onze wedstrijd kon zijn i.v.m. met haar werk, waarbij Lina niet wilde dat haar moeders baan op het spel gezet werd door het vrij vragen voor een wedstrijd.

Ondanks alle vernieuwingen houd ik ook van nostalgie dus heb ik besloten de ‘wist je datjes’ er in te houden. Bij deze de WJD van de afgelopen maand, waarbij ik kort een aantal grappige, bizarre en interessante feitjes over de Amerikaanse én Nederlandse cultuur uitlicht:

Wist je dat:
-Ik mijn eerste dag tijdens preseason al oververhit raakte (35 graden) en vervolgens de training uit zat met een ijshanddoek om mijn nek, woeps.
-Veel (Aziatische) studenten met een paraplu ter functie van een parasol van les naar les lopen om de zon te vermijden.
-We ons voor en na de training op een gegeven moment moesten wegen om te checken of we wel genoeg water tegen de hitte dronken.
-Mijn hockey ‘‘tanlines’’ een feit zijn, zelfs mijn Afrika ketting heeft een afdruk in mijn huid achter gelaten haha.
-Quote van Preseason gezegd door mijn teamgenootje Hannah toen we een gedeelte van de Paralympische spelen keken: ‘‘She only has one leg and she’s in better shape than me!’’
-Millie, Brits teamgenootje, haar ‘‘icebag’’ begon te lekken midden in de ‘‘dining hall’’ waardoor de medewerkers een waarschuwingsbord voor gladheid moesten neerzetten.
-Ze in Athens geen ondergrondse garages hebben, maar ze liften het gebouw met één verdieping omhoog zodat de begane grond als garage dient.
-De meeste Amerikanen graag op tijd zijn (zie: 10 minuten voor de afgesproken tijd…)
-Ze in Engeland ‘‘ruchsack’’ zeggen voor rugzak i.p.v. backpack in Amerika.
-Britt noemt teenslippers ‘‘tongs’’ in het Engels, wat in Amerika het woord is voor string, oeps.
-Ze in Australië Melburn zeggen i.p.v. Melboooooorn.
-Tevens zeggen ze veel ‘‘mate’’ en Stralia i.p.v. Australia.
-Veel van de Football mannen de beruchte ‘‘bucket hats’’ dragen naar school.
-Ik door mijn kleine woordenschat af en toe gesprekken houd met mensen alsof ik het bordspel ‘Party and co’ speel, ‘Dit woord klinkt als … en rijmt op …’, om mijn gedachtes in het Engels te verwoorden haha.
-De Amerikaanse Robijn ‘‘Snuggle’’ heet, laatst gespot in Walmart.
-We als muggenvoer dienden tijdens de avondtrainingen in preseason.
-Mijn kamergenootje Britt en teamgenootje Emma beide gek zijn van de teckel (=sausage dog in Engels) en gekke sokken met figuurtjes.
-Bellen en data in Amerika eigenlijk belachelijk duur is, 45 dollar per maand zonder telefoontoestel.
-Ik laatste hele huizen voorbij zag rijden op de snelweg, soort van de huizen die bij ons in woonwagenkampen staan.
-Britt geen fan is van de salmiak ballen die ik van thuis meenam haha (meer voor mij!).
-We baby hertjes op de campus hebben lopen!
-Martin Garrix heel populair is in Athens.
-Birkestocks ook heel geliefd zijn.
-Amazon in Amerika is als de Nederlandse bol.com en ik heel blij ben met mijn verlichting / lampionnetjes die ik online had gekocht!
-Sommige ‘illegale’ e-nummers hier in Amerika wel toegestaan zijn…
-Het op woensdag ‘’Slice Night’’ is wat inhoudt dat een stuk pizza maar 50 cent is!
-Ze in Amerika 20 dollar per uur krijgen voor oppassen.
-Als buitenlanders Nederlands proberen te praten, ze meer moeite hebben met de harde r dan de g.
-Britt bijna moet kokhalzen als ze de G uitspreekt, haha.
-Amerikanen erg goed letten op recycling (overal staat een normale en mixed recycling bin), maar vervolgens wel al het gerecyclede in één vuilnisbak komt (zie: plastic, fruit, papier, karton, glas), best verwarrend soms.
-Britt en ik met drie andere teamgenootjes in een team zaten tijdens onze spelletjes avond waarbij we o.a. de staten van Amerika moesten raden, maar ondanks onze internationale achtergrond wonnen we wel! Huppakee.
-We afgelopen vrijdag onze wedstrijd wonnen als levend gekookte kreeften in de 32 graden Celsius…
-We een app genaamd Drivn hebben waar we voor en na de training / wedstrijd een survey op moeten invullen met vragen als hoeveel uur je geslapen hebt die nacht en hoe gestrest je bent etc.
-We laatst met mijn IART vak een architectuur tour rondom de campus deden, waarbij ons docent vertelde dat de nieuwe appartementen naast Court St. gebaseerd zijn op de Nederlandse architectuur!


Alweer drie weken geleden vloog ik vanuit Nederland naar Amerika, waarbij ik een tussenstop had in zowel Londen als Philadelphia. Tijdens mijn overstap in Londen kwam ons vliegtuig tegelijk aan met een vliegtuig uit Dubai of iets, want ik was de enige Westerse tussen alle Indiërs wat voor veel opstopping bij de douane zorgde, haha. Uiteindelijk net aan mijn overstap gehaald aangezien London Heathrow een gigantisch vliegveld is.

Mijn koffer was zoals gewoonlijk weer veel te zwaar, dus ik heb helaas mijn geliefde stroopwafels, Calvé pindakaas en drop thuis moeten laten. Mocht iemand ooit bij mij in de buurt zijn of zin hebben om mij wat lekkers op te sturen; je weet mij te vinden, haha. Sinds dit jaar heb ik tevens een ander adres dan vorig jaar, omdat ik nu in James Hall woon, de gerenoveerde student-athlete dorm tegenover mijn oude dorm Sargent Hall. De badkamers en lobby van mijn nieuwe dorm zijn afgelopen zomer gerenoveerd en het voelt nu net alsof ik in een hotel leef, heel mooi gedaan zoals hieronder te zien is:

Tevens is mijn kamer nu op de eerste verdieping i.p.v. de vierde verdieping wat onwijs veel trappen scheelt als je spierpijn hebt! De eerste week van preseason sliepen we met alle ‘’underclassmen’’ (=eerste en tweedejaars) in Wilson Hall, de dorm naast James, omdat ze nog niet klaar waren met de verbouwing. Het was een hele klus om van Wilson naar James te verhuizen, vooral omdat alle eerstejaars belachelijk veel spullen van thuis hadden meegekregen. Ze hadden vooral veel voedsel, waarvan alle eekhoorns op campus zouden kunnen overwinteren, haha. Maar goed, het was de bloed, zweet en tranen van de verhuizing in 35 graden wel waard, want wat ben ik blij met mijn nieuwe kamer in een gloednieuwe dorm samen met een nieuw kamergenootje. Vooral nadat we met preseason tijdens de trainingen door decoraties hadden gemaakt en opgehangen op zowel onze deur als de muren van room #237!

Het voelt steeds meer als thuis, ‘’hOUme away from home’’.

Brittany is heel tof. Ze is een freshman in het team en ze komt uit Perth, Australië. In verband met problemen met haar visum kon ze pas de tweede week van preseason naar Amerika komen (lucky her, ze hoefde geen fitness testen te doen!). De dag dat Maria, Kristen en ik haar ’s avonds gingen ophalen, hadden we de wedstrijd Argentinië-Nederland op groot scherm gezien. Veel heb ik helaas niet kunnen volgen van de Olympische Spelen, maar zo af en toe keken we met het team een wedstrijd zoals die avond. Het ophalen van Britt voelde een beetje als kerstmis, waarbij we geen nieuwe kleding kregen, maar een nieuw persoon! Haha. Die avond gebeurde er nog meer spannends, ik werd namelijk gebeld door de radio om over mijn ervaringen met de Olympische Spelen in Amerika te vertellen en het sporten in het algemeen. Onwijs gaaf om te doen en mijn dank gaat uit naar Bastiaan Meijer, wie mij hiervoor gevraagd had. Bastiaan heb ik ongeveer 2,5 jaar geleden ontmoet tijdens mijn tussenjaar op een meeloop dag voor journalistiek in Utrecht! De uitzending is hier terug te luisteren.
https://www.facebook.com/illona.hartman/videos/vb.100001028252279/1232582330119364/?type=2&theater

Terwijl de meesten van jullie pas met een week weer naar school / de universiteit gaan, zit mijn eerste schoolweek er alweer op. De eerste twee weken in Amerika, preseason, waren zwaar, maar we hebben met het team ook veel leuke dingen gedaan als zwempartijtjes in Millie haar appartement, team etentjes in het huis van de derdejaars en hotel lobby en natuurlijk de fotoshoot met het team op de laatste dag van preseason. Deze fotoshoot is zelfs gefilmd en op Twitter gezet, je kan het via deze link bekijken. Ook hebben we onze eerste oefenwedstrijd tegen Louisville (#12 van Amerika) gehad tijdens preseason, waar ik beter maar niet te veel aandacht aan kan besteden haha.
http://ohiobobcatphotos.com/p709678642
https://twitter.com/OhioBobcatTV/status/767466370367909888

De beste dag van preseason was wel degelijk dag 1: we kregen onze teamkleding aka vroege kerstmis in juli! Dit jaar kregen we onwijs veel kleding waarvan een gedeelte hier beneden te zien is:

Dit semester leek in het begin een heel onlogisch samengesteld rooster te hebben, maar uiteindelijk passen mijn vakken eigenlijk heel goed bij elkaar. Zo heb ik nu vijf vakken (16 credit hours) waaronder Dynamica, Sterkteleer en Materialen, Geologie, Kunstgeschiedenis en Presenteren. Kunstgeschiedenis stond eigenlijk niet helemaal op de planning en sluit tevens ook niet echt aan bij mijn interesses, afgezien van de architectuur hoofdstukken natuurlijk. Echter, vond mijn mentor vanuit de ‘’athletic department’’ het tricky om maar 13 credit hours (1 CH is gelijk aan 0.5 ECTS in Europa) te nemen, omdat ik als hockeyster niet beneden de 12 mag komen door een NCAA (= Amerikaanse universitaire sportbond) regel als ik wil blijven spelen. Geologie schijnt een lastig vak te zijn dus ze was bang dat ik het misschien moest laten vallen. Omdat ik heel graag ‘’Interior Architecture’’ als ‘’Art History’’ gen ed (=Amerikaanse ‘’general education system’’) wilde nemen wat enkel in ‘’spring semester’’ wordt gegeven, dacht ik dat het wel leuk was dan maar een extra pretvak zoals fotografie te nemen dit semester. Helaas had ik daar mijn eigen fotocamera voor nodig dus had ik eigenlijk zoiets van ik ga het gewoon met 13 credit hours doen dit semester zodat ik meer tijd over heb om mij op de moeilijke vakken te storten! Echter, vond mijn mentor het nog steeds geen goed idee en kwam Kendall met de mededeling dat je alleen op ‘’Dean’s List’’ komt als je 15 credit hours of meer hebt… AAARGH. Dean’s List is en soort denkbeeldige lijst waar je een certificaat van krijgt als je na het semester een GPA (=’’Grade Average Point’’ ofwel cijfergemiddelde) van 3,5 of hoger hebt. Een soort cum laude dus. Aangezien ik nu nog een GPA van 3,8 heb (4,0 is het hoogst), dacht ik waarom ook niet. Zodoende besloot ik het vak Kunstgeschiedenis erbij te nemen waarbij ik na dit semester ook eindelijk mijn 4 gen ed vakken –hopelijk - gehaald heb. Tot nu toe is Kunstgeschiedenis veel herhaling van wat ik in een ver Mendels (=naam van mijn middelbare school) verleden ooit bij KCV en Grieks heb gehad, dus hopelijk resulteert dit vak in een ‘’easy A’’.

Na schoolweek twee kan ik nu wel zeggen dat de combi eigenlijk zo slecht nog niet is. Zo leer ik bij Sterkteleer namelijk constructies te ontwerpen en berekenen aan de hand van stress reacties, mechanica en materiaal eigenschappen. Verder leren we bij geologie over stenen en hun (ontwerp)eigenschappen wat daar goed bij aansluit. Tevens hebben we het bij geologie ook veel over aardbevingen, wat een erg belangrijke factor is bij dynamica om mijn mooie berekende constructies van Sterkteleer ook op trillingen te kunnen ontwerpen, haha. Kunstgeschiedenis leert mij bovendien om een mooi en uniek architectonisch plaatje van de constructie te maken. Als kers op de Nederlandse appeltaart leert ‘’Public Speaking’’ mij hoe ik dit ontwerp het beste aan de buitenwereld kan presenteren. Top combinatie, waar kan ik mijn diploma ophalen? ‘’I am ready fort he real world!’’ Haha.

Verder heb ik besloten dit semester actief te zijn bij twee extra curriculaire activiteiten. Namelijk ‘’Athletes in Action (AIA)’’ en ‘’Global Engineering Projects (GEP)’’. AIA is een christelijke organisatie speciaal voor sporters op OU (=Ohio University) die elke maandagavond bij elkaar komen voor een spirituele presentatie. De laatstgenoemde is dezelfde club als waar ik vorig jaar al eens actief bij ben geweest maar toen nog onder de naam ‘’Bobcats building a better world’’ bekend was. Ze zijn afgelopen zomer naar het project in Ghana geweest waar ze werken aan een multifunctioneel gebouw. Dit gebouw vangt sinds afgelopen zomer regenwater op voor hergebruik en ze hebben zonnepanelen geplaats ter elektriciteitsvoorziening. Volgend jaar willen ze ook een speeltuin bouwen waarbij ik heel graag vanuit OU mee zou willen werken aan het ontwerp en constructie hier van!

Inmiddels is het hockeyseizoen ook in volle gang. Zo hebben we afgelopen weekend onze eerste twee ‘’non-conference’’ wedstrijden gehad. Vrijdag speelden we de eerste tegen St. Francis, net als vorig jaar ‘’season opener’’ wonnen we ook dit jaar weer met gemak van ze, met 4-2 dit keer. Daarentegen was zondag denk ik de zwaarte wedstrijd die ik ooit in mijn muizen hockeyleven heb gespeeld... Tevens mag ik dit jaar vast starten op het middenveld en speelde ik tot nu toe 65-70 minuten per wedstrijd, mede door Rachel (vaste links midden) haar hersenschudding. Onwijs leuk om weer op mijn oud vertrouwde plekje te spelen, maar wel erg zwaar in 32-35 graden.

Enfin, zondag speelden we tegen Indiana, een school die vorig jaar in de top 20 eindigde (wij 64e), maar we stonden al gauw na 6 minuten 1-0 voor door een corner! Een paar minuten later was het 2-0, maar we gingen uiteindelijk de rust in met 2-1 na een corner van Indiana en een afgekeurd doelpunt van Britt (de bal was wel degelijk in de cirkel maar de scheids vond van niet, video scheids ‘’where are you’’?!). Tijdens de tweede helft dachten we waarschijnlijk dat we al binnen waren. Fout. Indiana speelde erg agressief tijdens deze tweede helft en de ballen vlogen letterlijk om onze oren. Bij overmaat van ramp kreeg ik nog een gele kaart omdat ik volgens de scheids de bal opzettelijk wegsloeg terwijl het hun bal was. 5 MINUTEN TIJDSTRAF terwijl we nog maar vier minuten te spelen hadden, pff... Uiteindelijk kregen we een onterechte strafcorner tegen in de laatste 50 seconden, en natuurlijk ging die bal erin.

Gelijkspel bestaat niet in het Amerikaanse hockey, dus het was tijd voor mijn eerste ‘’over-time’’, waarbij we 30 minuten lang 7v7 spelen op een heel veld, tot er een goal valt. Natuurlijk had ik nog een minuut tijdstraf waardoor mijn team maar met 6 op het veld stond. Indiana ging daar slim mee om en scoorde al binnen de eerste 30 seconden... We waren zo dichtbij! Vrijdag mogen we gelukkig weer knallen tegen een zelfde soort partij als St. Francis, namelijk UC Davis om 17:00 Amerikaanse tijd!

Na de wedstrijd gaan we bovendien iets unieks doen: we geven een clinic aan de jeugd van Athens om meer aandacht voor de hockeysport in Amerika te vragen. Er is weinig optie voor de jeugd in Ohio om te kunnen hockeyen, en daar wilt onze coach verandering in brengen wat te lezen is in dit artikel.
http://www.ohiobobcats.com/sports/w-fieldh/spec-rel/083116aac.html


Tevens merk ik dat de populariteit van onze sport er enorm op vooruit is gegaan, wellicht door de goede prestatie van het Amerikaanse hockey elftal tijdens de Olympische Spelen. Afgelopen wedstrijd hadden we zelfs 200 toeschouwers en iedereen kreeg een groene vuvuzela. Great atmosphere. Tenslotte kwam zelfs onze mascotte, de Bobcat - ‘gespeeld’ door een vriend van mij - op bezoek!




Mijn idee is tot nu toe om twee keer per maand te schrijven, één keer voor mijn Nederlandse lifestyle blog over wat er op school- en hockeygebied allemaal gebeurd. De andere wordt de Engelse versie voor o.a. Cheops waarbij ik meer focus op de academische en technische kant van mijn ‘American Dream’.

Ter afsluiting nog een mooie quote over wat ‘Pride’ voor ons Ohio University studenten betekent:

‘‘I will respect the privilege and honor of wearing Green and White’’

Bedankt voor het lezen!

Liefs, Illoon.